دولتمردان آلمان با ادعای حمایت از حقوق بشر و صلح جهانی، عملاً به بحران‌آفرینی و حمایت از تجاوزگری‌ها دامن می‌زنند. از غزه تا اوکراین و مذاکرات هسته‌ای، سیاست‌های برلین نشان‌دهنده تکرار تاریخ و تهدید امنیت جهانی است.

جامعه ایران در این بزنگاه تاریخی بیش از هر چیز به آرمان و حتی رؤیای مشترک نیاز دارد. پزشکیان اگر بخواهد از یک مدیر محتاط به یک رهبر الهام‌بخش تبدیل شود، باید زبان راهبردی‌تری به کار گیرد؛ زبانی که هم از صراحت و صداقت او بهره‌مند باشد و هم بتواند چشم‌اندازی روشن برای آینده ترسیم کند.

کریدور میانی با حمایت غرب، ترکیه و آذربایجان در حال گسترش است و پیامد مستقیم آن کاهش اهمیت ژئواکونومیک ایران در معادلات منطقه‌ای است. در چنین شرایطی، تهران می‌تواند با تقویت مسیرهای جایگزین و بهره‌گیری از ظرفیت‌های ترانزیتی خود، توازن راهبردی را بازسازی کند و نقش محوری‌اش در اتصال شرق و غرب را حفظ نماید.

فعال‌سازی فرآیند مکانیسم ماشه از سوی اروپا، تهدید کننده ابزار گفت‌وگو و عاملی تازه برای انسداد مسیر دیپلماسی و تشدید بحران خواهد بود.

رژیم صهیونیستی با عملیات جدید علیه یمن تلاش داشت ضربه‌ای سنگین به انصارالله و جبهه مقاومت وارد کند؛ اما این تجاوز نه تنها به اهدافش نرسید بلکه بار دیگر ناکامی نظامی، اطلاعاتی و رسانه‌ای تل‌آویو را آشکار و قدرت بازدارنده یمن را تقویت کرد.