سخنگوی دولت با پوران درخشنده، فیلمساز و تهیه‌کننده برجسته که اخیراً جایزه یک عمر دستاورد هنری نلسون ماندلا را کسب کرده، دیدار و گفت‌وگو کرد.

فیلم سینمایی «پیرپسر» ساخته اکتای براهنی با ثبت فروش 128 میلیارد تومان، از فیلم «صددام» پیشی گرفت و به دومین فیلم پرفروش سال 1404 سینمای ایران تبدیل شد.

دختر جوانی که تازه وارد دنیای بازیگری شده، ستاره شناخته‌شده سینما را به اتهام تعرض متهم کرده است. این شکایت جنجالی واکنش‌های گسترده‌ای در رسانه‌ها و فضای هنری به دنبال داشته و روند قضایی آن در حال پیگیری است.

شهاب حسینی در گفت‌وگویی از احتمال حضور بهروز وثوقی، بازیگر پیشکسوت سینمای ایران، در فیلم جدید محسن امیر یوسفی با موضوع خلیج فارس خبر داد؛ خبری که می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین بازگشت‌های تاریخ سینمای ایران را رقم بزند.

با پایان نسبتا موفق اکران نوروزی،‌سینمای ایران به فتح قله‌ی 40 میلیون نفری مخاطب در سال جدید امیدار شده است. چیزی که بیشترین نقش را در رسیدن به این هدف ایفا می‌کند بازاندیشی معقول در معیارهای پیشین نمایش فیلم است. چنانچه نهادهای عالی سینما، موانع اکران فیلم‌های موسوم به توقیفی را بردارد بی‌شک شمار مخاطبان سینما به رکورد تاریخی 40 میلیون نفر نزدیک شده است.

اکران نوروزی سینماها رقابتی جذاب میان فیلم‌های کمدی و آثار جدی بود. در این میان، «موسی کلیم‌الله» با 35 میلیارد فروش، موفق‌ترین فیلم غیرکمدی شد. تبلیغات گسترده برخی فیلم‌ها در شبکه‌های ماهواره‌ای نیز نتوانست جای کیفیت را بگیرد و سینماگران را با درس‌های تازه‌ای روبه‌رو کرد.

نوروز 1404 برای سینمای ایران یک میدان نبرد بود؛ رقابتی تنگاتنگ میان ژانرها و ستاره‌ها برای جذب مخاطب. درحالی‌که گیشه 144 میلیاردی رقم خورد، اختلاف معناداری میان فروش فیلم‌ها دیده شد. «دایناسور» پیشتاز بی‌رقیب بود، اما برخی فیلم‌ها با استقبال سرد مواجه شدند. آیا سینمای ایران مسیر درستی را طی می‌کند؟

سینمای ایران در سال 1403 با فیلم‌هایی متنوع و پرفروش، بار دیگر قدرت روایتگری خود را به نمایش گذاشت. از درام‌های اجتماعی تا کمدی‌های پرهیجان و آثار تاریخی، هر فیلم توانست مخاطبان را درگیر روایت‌های منحصربه‌فرد خود کند. در این گزارش، نگاهی داریم به پرفروش‌ترین فیلم‌های سال و مضامین تأثیرگذار آن‌ها که توانستند گیشه را تسخیر کنند.

«گوزن‌های اتوبان» با وجود فیلمنامه‌ای خام و پایانی سردرگم، توانست در جشنواره فجر چندین نامزدی کسب کند و نوید پورفرج نیز دیپلم افتخار بهترین نقش اول مرد را از آن خود کرد. آیا این فیلم شایسته چنین موفقیتی بود یا جشنواره بار دیگر در دام نام‌های بزرگ افتاد؟