نمایشگاه کتاب تهران می‌تواند بیش از یک «رویداد داخلی با چهره بین‌المللی» باشد. این نمایشگاه، توان آن را دارد که به «هاب فرهنگی غرب آسیا» بدل شود؛ برای تحقق این هدف، باید از نگاه نمایشگاهی به نگاه شبکه‌ساز فرهنگی ؛ از غرفه‌های نمادین به پلتفرم‌های تعاملی؛ و از دعوت نمادین کشورها به طراحی پروژه‌های مشترک ارتقا پیدا کند.

فرهنگ‌سازی و ایفای نقش درست متولیان و آحاد جامعه می‌تواند بستری را در فضای مجازی فراهم کند تا پس از این کمتر مجبور به محدودسازی این فضا برای مقابله با جنگ شناختی دشمن باشیم.

متاسفانه قشری که خود مدعی فرهنگی بودن است و ادعای راهبری فرهنگی دارد، در اولیات آن یعنی سواد و بینش لازم لنگ می‌زند. شاید این عبارات کمی گزنده باشد اما سعه صدر و شنیدن این انتقادات تیز از سوی کسانی که خود همیشه به نشنیدن‌های مسئولین اعتراض دارند، انتظار زیادی نیست.