سفر ریاست محترم جمهوری کشورمان برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل اگر فرصتی برای اقدامات عملی ارزیابی شود می‌تواند گامی مؤثر در کاستن از دغدغه‌های اساسی ملت‌ها،به ویژه ملت ایران، به حساب آید، وگرنه در حد صدایی در میان صداهای مختلف ارزیابی خواهد شد.

روز ملی سینما باید فرصتی برای تأمل بر جایگاه اخلاقی و انسانی سینما باشد. سینما اگر می‌خواهد وجدان بیدار جهان باقی بماند، باید هم در روایت‌هایش و هم در کنش‌های اجتماعی‌اش، جانب عدالت، آزادی و کرامت انسانی را بگیرد. این همان معنای مسئولیت اجتماعی و اخلاقی سینماست: مسئولیتی که از جنس هنر است، اما فراتر از هر تبلیغ و شعاری، به وجدان مشترک بشری تعلق دارد.

آموس شوکین مالک «هاآرتص» قدیمی‌ترین روزنامه اسرائیلی این هفته در نشستی در لندن سخنانی بی‌سابقه بیان داشت که در اسرائیل جنجال به پا کرد. وی نیروهای فلسطینی را «مبارزان آزادی» و اسرائیل را نظامی آپارتاید نامید و از جهان خواست آن را تحریم کنند.

رژیم صهیونیستی با حمله به یک مدرسه در جنوب نوار غزه جنایتی دیگر را رقم زد و خبرهای حاکیست که در جریان این حمله تاکنون 29 تن به شهادت رسیدند.

اسرائیل همچنان یک دولت آپارتاید خواهد بود، همانطور که توسط تعدادی از سازمان‌های حقوق بشر اینگونه اعلام شده است. اما چه سناریویی در انتظار غزه خواهد بود؟ فلسطینی‌ها ناپدید نخواهند شد و به مبارزه خود برای آزادی ادامه خواهند داد، در حالی که بسیاری از جوامع مدنی در کنار آنها اما دولت‌های سیاسی همین جوامع در کنار اسرائیل می‌ایستند و برای آن مصونیت ایجاد می‌کنند.

طی یک ‌ماهی که از شروع نبردی دیگر در رویارویی 75 ساله فلسطین و اسرائیل می‌گذرد، شاهد بحث‌های گسترده‌ای بین دولت‌ها، نهادهای غیردولتی و نیز مردم در همه جوامع، از جمله ایران، در این مورد بوده‌ایم. بحث در ایران در حد بحثی ساده راجع به نبرد جاری محدود نمانده و ابعاد گسترده‌تری در ارتباط با تحولات داخلی در ایران و رابطه بین مردم و حکومت نیز یافته است.

رئیس‌جمهور در پاسخ به تماس تلفنی امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه ضمن محکومیت شدید حملات جنایتکارانه رژیم صهیونیستی، 70 سال ظلم، جنایت، تبعیض و بی‌عدالتی، اعمال آپارتاید، کشتار بی‌رحمانه و غصب سرزمین ملت مظلوم فلسطین به‌دست صهیونیست‌ها را یادآوری کرد.

فرانسوی‌ها سعی کردند نیروهای خود را در قاره آفریقا افزایش دهند و اگر فرانسه در نیجر شکست بخورد یعنی دومینویی آغاز شده که می‌تواند کل این روند را متوقف کند، روند جدیدی که در آن استعمار به شیوه‌های کهن خود بازگشته است.

خانم آلبانیز حکومت اسرائیل را رژیمی سرطانی خوانده که زندگی فلسطینی‌ها را حتی خارج از زندان احاطه کرده و در گزارش خود می‌گوید: «اسرائیل در 56 سال گذشته مناطق اشغالی فلسطین را با مجرمانه کردن حقوق اساسی و زندانی کردن جمع بسیاری از مردم اداره کرده است.»