در این که آیا آن مقاله را داریوش همایون، ساواک و یا پرویز نیکوخواه (یکی از کارمندان وزارت اطلاعات و جهانگردی) نوشته اختلاف هست ولی به نظر من فرقی نمی‌کند که چه کسی این مقاله را نوشته. مسئله عمده این است که چه سیاستی پشت این قضیه بود.

مستند «کودتای خزنده در سپاه» با بهره‌گیری از تکنیک عملیات روانی «حرکت از پله دوم»، عامدانه از وسط ماجرا بحث را شروع کرده و چندین هدف را دنبال می‌کند که از مهمترین آنها می‌توان به القای خودکامگی فرماندهان ارشد سپاه، بی‌توجهی آنان به تلفات نیروی انسانی، باندی بودن چینش افراد در رده‌های مختلف، غیر علمی بودن طراحی و اجرای عملیات نظامی و در نهایت تخریب وجهه امام راحل و تدبیرهای نظام برای اداره جنگ اشاره کرد.