هشتاد سال پس از هیروشیما، سایه بمب اتمی هنوز بر سر جهان سنگینی می‌کند. آمریکا که خود آغازگر استفاده از این سلاح مرگبار بوده، امروز با استانداردهای دوگانه و فشار بر برنامه‌های صلح‌آمیز دیگران، مشروعیت اخلاقی و سیاسی خود را به چالش کشیده است.

در حالی که سکوت معنا دار و در اکثر مواقع همراهی اشکار امریکا و متحدان اروپایی رژیم صهیونیستی از جنایت مستمر تل آویو در غزه از این باریکه کوچک یک گورستان بزرگ برای کودکان، زنان و سایر افراد بی‌گناه ساخته است، لحن تند و معترض ایالات متحده و هم‌پیمانان اروپایی‌اش در محکومیت خشونت علیه فلسطینیان در کرانه باختری، سوال‌برانگیز شده و این سئوال را بوجود آورده که دلیل این استاندارد دوگانه چیست؟

تشویق به آشوب و هرج و مرج، ترویج خشونت، دروغ‌پراکنی و تلاش برای ایجاد تفرقه و از هم گسیختگی انسجام اجتماعی از جمله مواردی هستند که تنها زمانی تبدیل به خطوط قرمز فیس‌بوک و توئیتر می‌شوند که هستی نظام سلطه به خطر افتاده باشد وگرنه جان و مال و آبروی دیگر ملت‌ها و نظام‌های سیاسی غیر هم‌سو با منویات صاحبان پشت پرده این شبکه‌ها کمترین ارزشی برای واکنش ندارند.

آیا کودکان معصومی که در پرواز تهران ـ بیروت ماهان ایر تا سرحد مرگ وحشت کردند و سر و صورت و دست و بدنشان مجروح و خونین شد و یا پیرمردی که در حالت اغما به بیمارستان منتقل شد و هنوز هم وضعیت مناسبی ندارد ارزش یک توییت یا یک پست اینستاگرامی هم نداشت یا چون طرف مقابل ارتش آمریکاست از کنار این موضوع عبور شد؟