در حالی که اقتصاد ایران زیر فشار یارانه پنهان انرژی به مرحله بحرانی رسیده، دولت همچنان تصمیم‌گیری درباره قیمت بنزین را به تعویق می‌اندازد. کارشناسان هشدار می‌دهند که تأخیر در اصلاح این سیاست، مانند به تعویق انداختن جراحی یک سرطان بدخیم در مرحله سوم است؛ اقدامی که هر روز آن می‌تواند هزینه‌های اقتصادی، اجتماعی و انسانی بیشتری بر کشور تحمیل کند.

در عصر پرشتاب کنونی، آن‌چه ملت‌ها را از فروپاشی نجات می‌دهد، نه صرفاً قدرت نظامی یا منابع طبیعی، بلکه سرمایه اجتماعی و همبستگی ملی است. ایران امروز، با تمام ظرفیت‌ها و پشتوانه‌های تمدنی‌اش، نیازمند احیای این سرمایه است؛ سرمایه‌ای که در جریان جنگ اخیر با اسرائیل، در مقیاسی غرورآفرین ظهور کرد، اما ممکن است در معرض تهدید باشد.

حدس می‌زنم در این لحظه اگر نظرسنجی شود، هم در ایران و هم در منطقه، محبوبیت فرمانده کل قوای ایران بیش از همهٔ سال‌های بعد از 88 است.

پزشکیان در سخنان اخیر خود از «فرصت تحول» سخن گفت؛ فرصتی که بر پایه سرمایه اجتماعی مقاومت شکل گرفته، اما در صورت سپردن به روزمرگی‌های سیاسی به‌سرعت تحلیل خواهد رفت. تحقق این تحول، نیازمند تصمیم‌هایی شجاعانه و عبور از ملاحظات محافظه‌کارانه است.

سوم خرداد، فقط یادآور یک فتح نیست؛ تکرار اراده‌ای است که خاک و زمان را شکست داد. آن روز، خرمشهر آزاد شد اما امروز، نوبت ماست تا "ایران" را از محاصره بی‌اعتمادی، بی‌عدالتی و بی‌امیدی برهانیم. سوم خرداد یک حماسه بود؛ اکنون باید تکرار شود، در میدان خرد.

وقتی رئیس‌جمهور می‌گوید «ما الان 6 برابر اروپا برق مصرف می‌کنیم»، آن‌چه زیر سؤال می‌رود فقط یک عدد نیست؛ بلکه اعتبار گفتار رسمی، اعتماد عمومی، و پشتوانه کارشناسی تصمیم‌گیری در کشور است. در روزگاری که هر جمله‌ای می‌تواند تکیه‌گاه یا تیر خلاص سرمایه اجتماعی باشد، بی‌دقتی در گفتار مسئولان، بزرگ‌ترین تهدید برای مشروعیت دولت است.

با وجود تأکید شرکت ملی نفت بر عدم تسویه بدهی بابک زنجانی، گزارش‌هایی از بازگشت او به فعالیت‌های کلان اقتصادی، از جمله فروش نفت و قراردادهای میلیاردی منتشر شده؛ موضوعی که نیازمند شفاف‌سازی فوری برای حفظ اعتماد عمومی است.

رئیس‌جمهور ضمن اعلام نارضایتی از اوضاع فرهنگی کشور گفت: باید گفت‌وگو را جایگزین تقابل کنیم و نباید کاری کنیم که سرمایه اجتماعی نظام کاهش یابد.

انتصاب چهره‌هایی از اهل سنت کرد و بلوچ در مناصب ارشد مدیریتی در دولت پزشکیان، مصداق عدالت قومیتی، عمل به وعده وفاق ملی و حرکت در مسیر آرمان «همه با هم برای ایران» است. تکرار و تداوم این رویکرد، امنیت ملی را تحکیم و سرمایه اجتماعی را تقویت می کند.

انتصاب چهره هایی از اهل سنت کُرد و بلوچ در مناصب ارشد، مصداق بارزی از توجه به عدالت قومیتی و مذهبی بوده و لازم است این رویه در شکل متعادل آن ادامه یابد. این اقدام میمون، عمل به وعده وفاق ملی و شعار "همه با هم برای ایران" است. امنیت ملی را تحکیم، و سرمایه اجتماعی را احیا می کند.