شانگهای (42 خبر)

مهرداد کیائی؛ مدیرکل امور سازمان همکاری شانگهای و بریکس وزارت امور خارجه، در دیدار با «پیائو یانگفان» معاون مدیرکل سازمان همکاری شانگهای گفت : برگزاری رزمایش مشترک ضدتروریستی سهند 2025 نشانه روشنی از عزم مشترک کشورهای همسو برای مقابله موثر با تهدید تروریسم است.

بیش از چهار سال از انعقاد «برنامه همکاری‌های جامع (25 ساله) ایران و چین» در فروردین سال 1400 می‌گذرد؛ سندی که ایده تدوین آن به دوران حاکمیت و اعتبار برجام در بهمن سال1394 و کاربست رویکرد دیپلماسی «موازنه مثبت» دولت یازدهم برای همکاری با همه اضلاع قدرت (شرقی و غربی یا مستقل) بازمی‌گردد.

محمدرضا عارف، معاون اول رئیس‌جمهور، در سفر رسمی به مسکو با نخست‌وزیر روسیه دیدار کرد و ضمن تأکید بر تقویت روابط راهبردی، بر عملیاتی‌سازی معاهده جامع همکاری‌ها، توسعه مبادلات اقتصادی، امنیت سایبری و نقش سازمان‌هایی مانند شانگهای و بریکس در ارتقای همکاری‌های دو طرف تأکید کرد.

رزمایش مشترک ضدتروریسم سازمان همکاری شانگهای در ایران برگزار می‌شود

لغو معافیت تحریمی هند در بندر چابهار از سوی آمریکا، هند را در برابر یک آزمون بزرگ قرار داده است؛ انتخابی میان تسلیم در برابر یکجانبه‌گرایی واشنگتن یا تثبیت جایگاه جهانی به‌عنوان کشوری مستقل در نظم نوین منطقه‌ای.

علی اکبر ولایتی، مشاور امور بین‌الملل مقام معظم رهبری اجلاس اخیر سران سازمان همکاری شانگهای را از مهم‌ترین نشست‌های تاریخ جهان برشمرد و ارزیابی کرد که این سازمان در آینده نقش اول در تعیین سرنوشت را جهان ایفا خواهد کرد.

وزیر اقتصاد از امضای توافق‌های مهم اقتصادی در جریان سفر رئیس‌جمهور و هیأت همراه به چین خبر داد و گفت کارگروه مشترکی برای پیگیری اجرای این توافق‌ها تشکیل شده است.

روزنامه «گاردین» در گزارشی به رژه نظامی چین پرداخته و نوشته است : رژه بزرگ چین در پکن نه تنها نمایش قدرت نظامی بود، بلکه به صحنه‌ای برای نمایش اتحاد سیاسی میان چین، روسیه و کره شمالی تبدیل شد؛ رویدادی که سلطه‌جویی غرب را آشکارا به چالش کشید.

نشست سران شانگهای در تیانجین چین بزرگترین گردهمایی سران شانگهای است که به میزبانی چین برگزار شد. امسال علاوه بر حضور اعضای اصلی گروه شانگهای شامل چین، هند، روسیه، بلاروس، ایران، قزاقستان، تاجیکستان و ازبکستان، تعداد دیگری از کشورهای آسیایی و حتی اروپایی به عنوان ناظر در نشست حضور داشتند.

اجلاس اخیر سازمان همکاری شانگهای بار دیگر به مناظرات در مورد نقش و جایگاه این نهاد در اقتصاد و سیاست جهانی دامن زد. برخی پویایی این نهاد را نشانه‌ای مهم از زوال نظم بین‌الملل لیبرال برشمردند و دیگرانی آن را باشگاهی کم‌اهمیت دانستند. اما موضوعی که کمتر کاویده شده آنکه سازمان همکاری شانگهای نظم بین‌المللی موجود را چگونه تفسیر و چه نقشی برای خود تعریف می‌کند.