باید از کسی که خود را نخست‌وزیر امام می‌داند پرسید که دقیقا کجای سیاست‌های منطقه‌ای جمهوری اسلامی بر خلاف بیانات صریح و منظومه فکری-سیاسی حضرت روح‌الله است؟

با وجود اینکه دولت آقای الکاظمی می‌گوید مصوبه اخراج نظامیان آمریکایی اجرایی شده و دیگر قرار نیست نیروهای آمریکایی کار عملیاتی بکنند و اگر کاری خواست صورت بگیرد تحت اشراف دولت عراق است، اما این اتفاقات هنوز نیفتاده است.

اندیشکده شورای آتلانتیک نوشته است: ایران با استفاده از این راهبردها و بهره‌برداری از اشتباهات دشمنان خود به بازیگری کلیدی در خاورمیانه تبدیل شده و بارها منافع آمریکا، اسرائیل و رقبای عربش را به چالش کشیده است.

جهانیان اذعان دارند که سرداران مقاومت خود در میان میدان حضور یافته و جان خویش را نثار اهدای امنیت، آرامش، آزادی و زندگی به دیگران کرده‌اند که نمود آن را در عراق، سوریه، لبنان و غزه می‌توان مشاهده کرد.

شاید بتوان مهمترین وجه ممیزه داعش نسبت به سایر جریان‌های تروریستی را در استفاده ماهرانه از تکنیک‌های عملیات روانی دانست. جالب است بدانیم که شکل‌گیری دستگاه تبلیغاتی داعش با نام یک پزشک اطفال عراقی عجین است!

ایمانی‌پور گفت: زمانی که داعش توسط دشمنان بشریت در منطقه ایجاد شد، شهید سلیمانی در دو جبهه نظامی و گفتمانی فرهنگی با دشمنان امنیت منطقه وارد نبردی تمام عیار شد.

شهید سلیمانی در جلسه‌ای طرحی مطرح کردند که گروه‌های منطقه بر اساس ملیتشان باید چه نقشی را برای فلسطین ایفا کنند و این نقش‌ها چگونه باید با هم متحد شوند. ایشان شهید شد اما من مطمئنم این طرح اجرایی خواهد شد.

در فایل صوتی منتشر شده از وزیر خارجه به این سوال پاسخی داده نمی‌شود که اگر در سیاست‌ خارجی کشور «میدان» اولویت داشته، عامل آن چه بوده است؟ آیا این اولویت‌بخشی به «میدان» خطا بوده؟ آیا به اختیار بوده یا از سر اجبار؟ آیا تحت تاثیر القائات عناصر میدان بوده یا واقعیت‌های منطقه مجموعه نظام را به این جمع‌بندی رسانده است؟ و...

جایگاه و کارکرد سیاست‌گذار و مجری در حوزه سیاست خارجی مشابه طراحی و تدوین نقشه و چگونگی اجرای آن در ساخت یک بناست. به صورت طبیعی حتی اگر در تهیه یک نقشه همه اصول علمی، تجربی و اجرایی در نظر گرفته شده باشد اما مجری به هر دلیل نتواند بر اساس آن، بنایی مقاوم، بی نقص، مناسب و اقتصادی بسازد به طور قطع باید در قبال ناکارآمدی خود پاسخگو باشد.

تغییر رویکرد سعودی را باید فارغ از کلیشه‌های رایج و بر پایه «محاسبه سود و هزینه» تحلیل کرد و نباید آن را تنها و فقط معلول تغییر ادعایی رویکرد دولت بایدن در قبال ایران و برجام دانست، زیرا ریاض در اوج مذاکرات برجام در دولت اوباما نیز به صورت علنی و غیر علنی تلاش زیادی برای جلوگیری از توافق می‌کرد و حتی بعد از برجام نیز حاضر به تغییر این رویکرد نشد.