رئیس‌جمهور ایران در سفر رسمی خود به پاکستان، با امضای 12 سند همکاری در حوزه‌های مختلف، گامی مهم در جهت توسعه روابط دوجانبه و تقویت همکاری‌های اقتصادی، فرهنگی و فناورانه میان دو کشور برداشت.

مروتی نوشت: «سفر پزشکیان به اسلام‌آباد در بزنگاه‌های حساس منطقه‌ای و بین‌المللی و در هنگامه‌ای که دو کشور در ماه‌های اخیر درگیر جنگ بوده‌اند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این سفر در جهت تقویت دیپلماسی همسایگی و محملی برای تعمیق روابط دوجانبه است. با این‌همه، گمانه‌های متعددی در باب چرایی اهمیت این سفر مطرح است که در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره خواهد شد.»

رئیس جمهور در سفرش به پاکستان بعد از بازدید مزار اقبال لاهوری بخش‌هایی از شعر این شاعر بزرگ را نوشت. در این شعر آمده: «دم چیست پیام است شنیدی نشنیدی، در خاک تو یک جلوهٔ عام است ندیدی، دیدن دگر آموز شنیدن دگر آموز»

حضور رئیس جمهور ایران بر مزار علامه اقبال لاهوری در لاهور، در نخستین روز سفر رسمی به پاکستان، فراتر از یک حرکت تشریفاتی ساده است. این اقدام، حامل پیامی نمادین و راهبردی است: بازخوانی یک میراث مشترک که می‌تواند در شرایط پیچیده منطقه‌ای، نقش «لولای فرهنگی» میان دو کشور را ایفا کند.

رئیس امور اطلاع‌رسانی دولت درباره ماجرای خطاب رئیس‌جمهوری به معاون اجرایی در جریان سفر به استان زنجان توضیحاتی ارائه کرد.

رئیس جمهور کشورمان که به منظور سفری رسمی عازم پاکستان شده بود، دقایقی قبل با استقبال نخست وزیر این کشور وارد اسلام‌آباد شد.

مدیرکل آسیای جنوبی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران با اشاره به تحولات اخیر در مناسبات دوجانبه، از ورود روابط ایران و پاکستان به «مرحله‌ای تازه و پیش‌رونده» خبر داد.

سفر دکتر پزشکیان به اسلام‌آباد در حالی انجام می‌شود که ایران و پاکستان در چارچوب نظم نوین منطقه‌ای، در حال ترسیم نقشه‌ای جدید از همکاری‌های سیاسی، اقتصادی و امنیتی هستند؛ نقشه‌ای که از توسعه تجارت تا مقابله با تروریسم و حمایت از فلسطین را دربرمی‌گیرد.

پزشکیان نوشت: «سال قبل در اولین روز مسئولیتم، مهمان رسمی ما، برادر آزادیخواه اسماعیل هنیه، توسط رژیم صهیونیستی ترور شد. جنایات جنگی این رژیم در غزه، ایران و منطقه مایه شرم بشریت است.»

یک سال از آغاز به کار دولت چهاردهم می‌گذرد؛ دولتی که هم از دل شرایطی خاص و بحرانی انتخاب شد هم با اتفاقی بحران‌زا کار خود را آغاز کرد هم در سال اول فعالیت با بزرگ‌ترین بحران نیم قرن اخیر ایران دست و پنجه نرم کرد. در چنین بستری ارزیابی عملکرد دولت نه برپایه وعده‌های انتخاباتی، بلکه باید براساس ظرفیت مقاومت و اقدام در میانه بحران‌ها سنجیده شود.