اعلام جایزه نوبل صلح به ماریا کورینا ماچادو، چهره برجسته اپوزیسیون ونزوئلا، بار دیگر سوال‌های بنیادی درباره بی‌طرفی نهادهای بین‌المللی و هم‌راستایی جوایز جهانی با منافع راهبردی دولت‌ها را مطرح کرده است. این انتخاب همزمان با فشارهای سیاسی و نظامی دوره‌ای آمریکا علیه کاراکاس، تردید درباره انگیزه‌های واقعی پشتِ این جایزه را تقویت می‌کند.

در جهانی که میلیاردها دلار در بازارهای مالی جابه‌جا می‌شود، صدها میلیون انسان هنوز با کمتر از سه دلار در روز زندگی می‌کنند. آفریقا کانون این فاجعه خاموش است.

سینمای کودک، نه حاشیه فرهنگ، که متن آینده ایران است. کشوری که رؤیای کودکانش را جدی نگیرد، دیر یا زود در واقعیت نسل‌های بعدی خود شکست می‌خورد. در دهه‌های گذشته، سینمای کودک ایران بخشی از حافظه جمعی ما را ساخته اما امروز، به حاشیه رانده شده است؛ نه از آن جهت که استعداد وجود ندارد، بلکه چون نگاه فرهنگی به کودک در ساختار تصمیم‌گیری فرهنگی تضعیف شده است.

در دو دهه گذشته، با رشد دو و نیم برابری نیروی کار تحصیل‌کرده، سهم بیکاران دانشگاهی از 16 به بیش از 40 درصد رسیده است؛ نشانه‌ای از شکاف عمیق میان آموزش عالی و بازار کار.

آتش‌بس اخیر میان حماس و اسرائیل، نه پایان جنگ، بلکه آغاز مرحله‌ای تازه از رقابت برای تعریف آینده غزه است. پرسش اصلی این است: آیا توافق کنونی، مقدمه صلحی پایدار خواهد شد یا تنها وقفه‌ای تاکتیکی در نبردی طولانی میان مقاومت و اشغالگری است؟