لاسجردی نوشت: «در رابطه با اقدام اخیر دولت لبنان در قبال حزب‌الله باید گفت بیش از یک دهه است که موضوع خلع سلاح حزب‌الله در لبنان مطرح است. این بحث به ‌ویژه پس از جنگ سال 2006 میلادی دوباره بر سر زبان‌ها افتاد. در آن زمان نیز اسراییل تلاش کرد با همراهی امریکا و فرانسه و از طریق فشار سیاسی، روند خلع سلاح حزب‌الله را پیش ببرد.»

زارعی نوشت: «مصوبه دولت لبنان علی‌رغم آن صورت گرفت که وزرای شیعه به‌علاوه یک وزیر از اهل سنت، قبل از تصویب و به محض طرح بحث، جلسه کابینه را ترک کرده‌اند. سنت جاری در لبنان این است که مصوبات پارلمان و دولت تنها در صورتی اعتبار دارند که هر سه طایفه اصلی لبنان (شیعیان، مارونی‌ها و سنی‌ها) در تصویب آن مشارکت داشته باشند.»

مهتدی نوشت: «شعار «انحصار سلاح در دست دولت لبنان» در ظاهر در خواستی منطقی و درست به نظر می رسد، اما در واقع سخن حقی است با هدفی باطل زیرا دولت لبنان هرگز توان حمایت ازحاکمیت و امنیت کشور در برابر دشمن خارجی را نداشته و ندارد.»

طالبی نوشت: «خلع سلاح و تضعیف مقاومت لبنان موضوعی پیچیده است، درحالی‌که آمریکا و رژیم صهیونی قصد دارند با نادیده گرفتن این پیچیدگی‌ها، ادعای پیروزی در نبرد‌های منطقه را به طرف‌های مقابل خود القا کنند. علی‌رغم تمام مسائل، اما تحولات کنونی منطقه با تحولات پیشین شباهت‌هایی دارد و تفاوت‌ها بیشتر در بخش گسترده‌تر شدن نبرد و نه روند آن، مشاهده می‌شود.»