در طوفان جنگ و آوار بحران، روان آدمی در معرض فرسایش خاموشی قرار می‌گیرد که کمتر دیده می‌شود اما عمیق‌تر از هر زخم جسمانی می‌تراود. با این‌حال، رعایت روتین‌های کوچک، دلگرمی‌های انسانی، پرهیز از مسمومیت خبری و حضور معنادار در کنار کودکان، می‌تواند جان را در میانه آتش، از سوختن نجات دهد.