با استناد به تقریر مقام معظم رهبری، می‌توان گفت که اکنون دوگانه‌ی مذاکره/عدم مذاکره، یا معامله/عدم معامله، موضوعیت خود را از دست داده و مفهوم ‌جدید و واقع‌بینانه‌ای با عنوان «مذاکره یا معامله‌ هوشمندانه و مراقبت‌آمیز» جای آن را گرفته است.

به نظر می‌رسد مخالفت‌ها با مذاکره تاثیر خاصی در تصمیم‌گیری نهایی نخواهد داشت. با پیروزی ترامپ هم نوشتم که مذاکره با او انجام خواهد شد. به نظرم جمهوری اسلامی ایران به دلایل مختلفی این تصمیم را خواهد گرفت و چه بسا گرفته باشد.

نشستن پشت هر میزی برای هرگونه گفت وگویی با غرب برای تهران، تنها با یک هدف مشخص انجام می‌شود و آن رفع تحریم است و هر مذاکره‌ای زمانی می‌تواند منجر به توافق شود که این هدف را محقق سازد.

کارشناس مسائل بین‌الملل با اشاره به اینکه صرف آغاز گفت‌وگوهای ایران و اروپا موضوع مثبتی است، تصریح کرد: باید در نظر داشت که اروپا بدون حضور و نقش آمریکا هیچ اقدامی نمی‌تواند پیش ببرد و تنها در موضوعات غیرچالشی از آمریکا استقلال عمل دارد ولی در موضوعاتی که دیدگاه‌ها متفاوت باشد، اروپا چاره‌ای جز تبعیت ندارد.

مدیریت مواجهه با آمریکا در چاچوب رویکرد اعلامی رئیس جمهوری یعنی «تعامل سازنده با جهان» و متوازن‌سازی سیاست خارجی و ذیل سیاست‌های کلی و تصمیمات شورای عالی امنیت ملی در جهت تامین بیشتر منافع ملی خواهد بود.

وزیر امور خارجه در واکنش به تحریم‌های جدید علیه ایران از سوی غرب ضمن اشاره به اینکه ایران هیچ وقت گفت‌وگوهای سازنده برای رسیدن به درک مشترک نسبت به مسائل مورد اختلاف را ترک نکرده‌ است، تصریح کرد: تحریم‌ها ابزار شکست خورده فشار و تقابل هستند نه همکاری.

فقط یک سال از آخرین سفر «رافائل گروسی»، مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به ایران می‌گذرد، اما تحولات پرشتاب منطقه سبب شده، دیدارها و گفت‌وگوهایی که در سال‌های گذشته روال و معمول بود، در چارچوبی دیگر ارزیابی و درک شوند. چه عواملی، سفر و دستاوردهای احتمالی دیده‌بان هسته‌ای سازمان ملل در ایران را با گذشته متفاوت کرده است؟

در میان سناتورهایی که از این مصوبه حمایت می‌کنند؛ نام‌های آشنایی چون «الیزابت وارن»، «برنی سندرز» و «کریس مورفی» به چشم می‌خورد

طی ماه‌های اخیر برخی کمبودهای سوال برانگیز مواد اولیه و گرانی‌های افسار گسیخته در حالی که کالا در کشور وجود دارد نیز موجب شد که فضای روانی ناشی از نتایج انتخابات آمریکا بر اقتصاد کشور تشدید شده و تاثیرگذاری مناسبات خارجی بر اقتصاد داخلی را به شکلی غیرواقعی به اذهان عمومی تحمیل کند.