اسنپ بک را می‌توان مهم‌ترین موضوع راهبردی ایران در شهریور‌ماه دانست.دراین فرآیند نشانه‌هایی از تحرک دیپلماسی هسته‌ای ایران را شاهد بوده‌ایم.علی رغم آنکه مذاکرات ایران با کشورهای اروپایی و ایالات متحده به گونه جسته وگریخته از اردیبهشت تا پایان شهریور ادامه داشته، اما نتیجه را می‌توان در غافلگیری تاکتیکی، جنگ تحمیلی 12روزه و اجرایی‌سازی اسنپ بک در 5 مهر دانست.

سفر محمد اسلامی به وین برای شرکت در شصت و نهمین کنفرانس آژانس بین المللی انرژی اتمی، صحنه‌ای راهبردی برای ایران است؛ جایی که با ارائه قطعنامه ممنوعیت حمله به تأسیسات هسته‌ای، هم سکوت آژانس را به چالش می‌کشد و هم استانداردهای دوگانه قدرت‌ها را آشکار می‌سازد.

امتناع آمریکا از ارائه طرح مکتوب در پنج دور مذاکرات با ایران، به‌وضوح بخشی از یک راهبرد پیچیده و حساب‌شده بر مبنای نظریه بازی‌هاست؛ جایی که واشنگتن با حفظ ابهام، بدون پذیرش مسئولیت، قواعد بازی را یک‌طرفه بازنویسی می‌کند و نتیجه را در هاله‌ای از عدم قطعیت نگه می‌دارد.

انگلیس و اتحادیه اروپا در بیانیه‌ای مشترک با تکرار نگرانی‌های سیاسی درباره برنامه هسته‌ای ایران، بر پایبندی خود به مسیر دیپلماسی برای حل این پرونده تأکید کردند؛ درحالی‌که تهران همچنان خواستار توافقی همراه با ضمانت و رفع واقعی تحریم‌هاست.

رافائل گروسی، مدیرکل آژانس انرژی اتمی با تأکید بر ادامه بازرسی‌ها در ایران، بر ضرورت راه‌حل سیاسی تأکید کرد و گفت دستیابی به توافق با تهران همچنان ممکن و امیدبخش است.