هیچ نامی از آن‌ها در اخبار نیست؛ نه مدالی، نه تصویری در قاب تلویزیون. اما اگر در آن شب‌ها، در دل آتش و خاک و انفجار، سربازان لانچرهای موشکی ایران نبودند، نتیجه جنگ شاید جور دیگری رقم می‌خورد!

جنگ 12 روزه به خلیج فارس سرایت نکرد، اما نقطه پایان سراب امنیت وارداتی بود. آمریکا به جای بازدارندگی، منشأ بحران شد. اسرائیل عامل بی‌ثباتی است نه شریک امنیت‌. اکنون زمان بازتعریف نظم امنیتی جدید با مشارکت واقعی و مسئولانه همه کشورهای منطقه است، بدون فریب عادی‌سازی.

ساده‌سازی تهدید با تمرکز بر واتساپ یا پناه‌جوی افغان، اگرچه در کوتاه‌مدت تسکین‌بخش است، اما در بلندمدت به غفلت راهبردی می‌انجامد. امروز ما با دشمنی مواجه‌ایم که در اتاق‌های تاریک اطلاعاتی، نقشه‌هایی می‌کشد که ردپایشان نه‌ در موبایل و مرز، که در داده، ابر، الگوریتم و تحلیل رفتاری پنهان است.

معاون وزیر توسعه رژیم صهیونیستی از افزایش چشمگیر دزدی‌ها در اماکنی که در حملات موشکی ایران آسیب دیده‌اند، خبر داد و خواستار تخصیص بودجه برای نگهبانی و حفاظت این مکان‌ها شد. وی این پدیده را خطری جدی و زشت توصیف کرد.

استاندار تهران با اشاره به افزایش چشمگیر دستگیری اتباع غیرمجاز، بر برخورد قاطع با ورود و اقامت غیرقانونی در پایتخت تأکید کرد و گفت: امنیت تهران خط قرمز مدیریت استان است.

عشایر بختیاری شهرستان لالی با تشکیل ایست و بازرسی‌های جاده‌ای، نیروهای نظامی کشور را در تامین امنیت یاری می‌دهند.

در پی حملات موشکی گسترده ایران، خبرنگار یکی از رسانه‌های صهیونیستی اعتراف کرد که دیگر هیچ نقطه‌ای در سرزمین‌های اشغالی از امنیت برخوردار نیست؛ سخنی که بازتابی از وحشت فراگیر و ضعف ساختار دفاعی رژیم اسرائیل در برابر پاسخ دقیق ایران است.

در پی دستیابی ایران به اطلاعات حساس رژیم صهیونیستی این عملیات امنیتی، بزرگ‌ترین ضربه به شبکه‌های اطلاعاتی تل‌آویو توصیف شده و تأثیرات عمیقی بر امنیت و سیاست منطقه‌ای رژیم صهیونیستی برجای گذاشته است.

سفر هم‌زمان دونالد ترامپ به حاشیه جنوبی خلیج فارس و مارک روبیو به ترکیه، دو پرده از یک نمایش است: امنیت را با دلار می‌فروشند، دشمنان خیالی می‌سازند و یک‌جانبه‌گرایی آمریکا را تنها نسخه علاج جهان می‌نامند؛ نسخه‌ای که خود زخم تازه می‌آفریند.