جو بایدن (520 خبر)

آمریکا در چارچوب سیاست مهار چین و روسیه، راهبرد به چالش کشاندن امنیت ملی پکن و مسکو و درگیرسازی آنها در بحران‌های امنیتی را در دستور کار خود قرار داده است.

بهتر بود آمریکایی‌ها قبل از هر نمایش و قهرمان‌پروری در رسانه‌ها و صفحات مجازی، پاسخ می‌دادند که چگونه طی 20 سال حضور بیش از 100 هزار نیروی آمریکا و ناتو در افغانستان، یافتن و حذف سران القاعده میسر نشد اما اینک و بدون حضور نظامی از حذف فیزیکی ایمن الظواهری سخن گفته می‌شود؟

قطعا سران آمریکا سناریوی تقویت متحدان منطقه‌ای برای مقابله با قدرت چین را همچنان در دستور کار خواهند داشت، اما به هر حال عقب‌نشینی پلوسی از سفر به چین تایپه را باید به عنوان شکستی دیگر در کارنامه جهانی آمریکا و دموکرات‌ها ثبت کرد.

محبوبیت رئیس جمهور آمریکا به 36 درصد کاهش یافته است و جالب اینکه یکی از دلایل این سقوط آزاد، کاهش محبوبیت او در میان هم‌حزبی‌هایش بوده است. در چنین شرایطی شاید هیاهوی بی‌سابقه برجامی معاون وزیر امور خارجه آمریکا بتواند تنفس مصنوعی به اوضاع آشفته بایدن بدهد و شانس حزب دموکرات را در انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره افزایش دهد.

تقلیل رویکرد عاری شدن خاورمیانه از سلاح کشتار جمعی به منطقه خلیج فارس که در بیانیه پایانی نشست جده بر آن تاکید شد به نوعی مستثنی کردن رژیم صهیونیستی به عنوان تنها دارنده سلاح کشتار جمعی در خاورمیانه از این قاعده است.

نظرسنجی سراسری در آمریکا نشان می‌دهد که میزان محبوبیت جو بایدن در این کشور به 36 درصد سقوط کرده است.

در مقابل رویکرد جنگ‌طلبانه‌ای که آمریکا قصد داشت به نشست جده تحمیل کند؛ هفتمین نشست سران کشورهای ضامن روند آستانه بدون حضور بازیگران غیرمنطقه‌ای در تهران برگزار شد.

گرچه رسانه‌های مختلف عبری و غربی با سفر فرمانده سنتکام به اراضی اشغالی تلاش می‌کنند این اقدام را به گسترش همکاری‌های نظامی آمریکا و تل‌آویو مربوط کنند اما بررسی‌ها نشان می‌دهد این سفر نیز مانند سفر بایدن ارزشی جز تبلیغات انتخاباتی در بر ندارد.

با توجه به آنچه در زمان سفر بایدن به عربستان و نشست جده روی داده به صراحت می‌توان گفت که سناریوسازی و جوسازی تبلیغاتی صهیونیست‌ها علیه ایران، نه تنها محقق نشد بلکه به یک رسوایی برای این رژیم مبدل شد.

نتایج واقعی از حواشی پیرامون سفر بایدن به غرب آسیا را می‌توان اتمام یک‌جانبه‌گرایی آمریکا در جهان دانست.