ترامپ صحنه‌ای ساخت دیپلماتیک؛ اما نه برای توافق، بلکه برای ایجاد فضای پوششی. آن هم پوششی برای تحرکات نظامی رژیم صهیونیستی. این همان چیزی است که می‌توان نامش را گذاشت: تله دیپلماسی؛ جایی که دعوت به گفت‌وگو، ماسکی می‌شود بر چهره یک حمله برنامه‌ریزی‌شده.

رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، در بازگشت از سفر به باکو، ایران را به پذیرش کریدور زنگزور دعوت کرد و آن را مسیری برای تقویت صلح، توسعه و همگرایی منطقه‌ای در قفقاز دانست.

وزیر میراث‌فرهنگی در یادداشتی ویژه، خلیج‌فارس را نه صرفاً یک پهنه آبی، بلکه کانونی ژئوتمدنی از صلح، هویت و توسعه پایدار ایران‌زمین دانست و بر نقش گردشگری منطقه‌ای در بازتولید قدرت ملی، دیپلماسی فرهنگی و شکوفایی جنوب کشور تأکید کرد.

با فرض اینکه ایران این نامه (نامه ترامپ) را نشان از اراده آمریکا برای حل‌وفصل جامع مسائل فیمابین همراه با بدبینی تاریخی و هوشیاری و احتیاط کامل تلقی کند، چند حالت و ظرفیت مثبت ممکن در زیر ارزیابی می‌شود.

پس از استقبال ترامپ از استارمر نخست وزیر انگلیس، رئیس جمهور آمریکا در پاسخ به سوال خبرنگاران درباره احتمال دستیابی به صلح در اوکراین، ضمن ابراز امیدواری خود، گفت: «ما می‌توانیم و به صلح خواهیم رسید.»

پزشکیان به ثبات و توسعه اقتصادی در خاورمیانه علاقه‌مند است. او می‌خواهد با کشورهای عرب همسایه همکاری کند و روابط با همپیمانان ایران را تقویت نماید. اما او همچنین تمایل دارد تا به‌طور سازنده با غرب در تعامل باشد. دولت او برای مدیریت تنش‌ها با ایالات متحده، که به تازگی رئیس‌جمهور جدیدی نیز انتخاب کرده، آماده است.

جای شکی نیست که گفتگو و فعالیت سیاسی است که در کنار مقاومت در سال های اخیر در قسمت هایی از خاورمیانه منجر به ایجاد صلح شده است.