نتانیاهو (877 خبر)

رئیس‌جمهور ترکیه در اظهاراتی تند و انتقادی، جنایات صورت‌گرفته در غزه را به مراتب فراتر از جنایات آلمان نازی تحت رهبری هیتلر دانست. اردوغان با محکوم کردن اقدامات رژیم صهیونیستی، نتانیاهو را به عنوان کسی معرفی کرد که از هیتلر نیز بدتر است.

نتانیاهو در پیامی صریح به نظامیان خود می‌گوید: شما فرستاده‌های تل‌آویو به تهران هستید. همه‌ چیز را با خاک یکسان کنید. به زن و کودک رحم نکنید. فقط روی اهدافتان تمرکز کنید.

اظهارات کم‌سابقه صدر اعظم آلمان درباره نقش اسرائیل در تجاوزات به ایران، اعترافی صریح به نیابتی بودن رژیم صهیونیستی برای اجرای مأموریت‌های «کثیف» غرب است؛ اعترافی که پرده از مشارکت مستقیم اروپا و آمریکا در پروژه‌های تجاوزکارانه برمی‌دارد.

تهدید ابزاری برای بازی با سایه جنگ است؛ اما اگر طرف مقابل فریب نخورد، مرحله خطرناک‌تری آغاز می‌شود: افتادن به دام اشتباه محاسباتی. اسرائیل در تلاش است ترامپ را به چنین اشتباهی بکشاند و این یعنی سوختن اعتبار جهانی آمریکا در آتش جنگی که مهارت آن دیگر ممکن نیست؛ جنگ با ایران.

پس از نشست اضطراری شورای امنیت ملی آمریکا، ترامپ و نتانیاهو گفتگوی تلفنی داشتند، درحالی که منابع صهیونیستی از احتمال پیوستن واشنگتن به حملات اسرائیل علیه تاسیسات هسته‌ای ایران خبر می‌دهند.

در عصر مدرن، قدرت‌های جهانی از جنگ روانی به عنوان سلاحی کم‌هزینه اما مؤثر استفاده کرده‌اند. اما رژیم صهیونیستی، در میان این بازیگران، جایگاه خاصی دارد؛ رژیمی که از بدو تأسیس خود، روایت را هم‌ارز با نیروی نظامی دیده و به همین دلیل، همواره در حال جنگ در میدان ذهن بوده است.

اینترنشال این بار با گفت و گو با نتانیاهو چهره اصلی خود را بار دیگر نشان داد.

نتانیاهو در گفتگوی با جاتان کارل اعلام کرد که از ایران به طور مستقیم، نکته یا پیامی برای بازگشت به گفتگوها و پایان درگیریها، دریافت نکرده است. او مدعی شد که برای پایان دادن به تهدید هسته‌ای و موشکی ایران مصمم است و باز هم مدعی شد که کشورمان، 20 هزار موشک در اختیار دارد.

روزنامه صهیونیستی هاآرتص در گزارشی اذعان کرد که مهمات ایرانی از دقت بسیار بالایی برخوردارند و توان تخریب گسترده‌ای دارند. این روزنامه همچنین با اشاره به حملات اخیر، مدعی شد که اگرچه برنامه هسته‌ای ایران هدف اصلی است، اما پیشرفت آن محدود به‌نظر می‌رسد.

گزارش اخیر بی‌بی‌سی فارسی از حمله ایران به اسرائیل، ظاهری همدلانه دارد اما ساختاری پیچیده و چندلایه را بازتاب می‌دهد. تحلیل «آیا، اما» نشان می‌دهد که حتی لحن مهربان نیز می‌تواند حامل اهداف راهبردی پنهان باشد.