پس از شوک زیرساختی و ذهنی ناشی از جنگ 12 روزه، اکنون ایران در نقطه عطفی تاریخی قرار گرفته که می‌تواند با بازنگری جدی در سیاست‌ها و حکمرانی، مسیر شگفت‌انگیزی برای توسعه پایدار و مشارکتی رقم بزند.

لحن و نوع واکنش مقامات ارشد آمریکایی در شنبه شب، تغییراتی نسبت به گذشته داشت. سخن گفتن از مذاکرات «بسیار مثبت» در بیانیه‌ کاخ سفید و سپس سخنان نرم ترامپ، برای بسیاری عجیب بود. این لحن پس از نشست سه‌شنبه در کاخ سفید میان مسئولان اصلی دولت ترامپ و شخص وی دوباره تغییر کرد.

داده‌های جدید مرکز آمار نشان می‌دهد رشد اقتصادی تولید ناخالص داخلی بدون نفت به قیمت پایه پس از سال 1401 در حال کاهش است. رشد اقتصادی در سال 1400 برابر 2.2 درصد و در سال 1401 به 2.5 درصد افزایش یافته بود که در سال 1402 به 1.9 درصد کاهش یافت و این کاهش در سال 1403 نیز تداوم یافت و به کمتر از 1.8 درصد رسید.

اقتصاد کشور در 9 ماهه 1403 به قیمت بازار معادل 3.7 درصد و بر حسب عوامل تولید "با احتساب نفت" 3.1 و "بدون احتساب نفت" 2.9 درصد (به قیمت‌های ثابت سال 1400) رشد کرد.

رئیس کل بانک مرکزی با بیان اینکه حجم تجارت غیرنفتی کشور با 11.2 درصد رشد از 116 میلیارد دلار فراتر رفت، گفت: هرچند نرخ رشد 3.7 درصدی قابل قبول است اما همچنان با نرخ رشد هدفگذاری شده 8 درصدی فاصله دارد و باید تلاش کنیم به نقطه هدف دست یابیم و امیدواریم در سه ماهه چهارم سال 1403 اعداد نرخ رشد بهبود یابد.

وزیر جهاد کشاورزی با اعلام تامین کالاهای اساسی، از رشد 35 درصدی تولید محصولات کشاورزی خبر داد.

کشورهای حاشیه خلیج فارس با اجرای برنامه‌های بلندپروازانه اقتصادی و سرمایه‌گذاری در بخش‌های غیرنفتی، به دنبال کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی و تقویت جایگاه خود در اقتصاد جهانی هستند.

اقتصاد ایران طی چهار دهه گذشته، تغییرات قابل‌توجهی را تجربه کرده است. در سال 1357 (1979 میلادی)، تولید ناخالص داخلی کشور 90 میلیارد دلار بود، اما این رقم در سال 1402 (2023 میلادی) به بیش از 401 میلیارد دلار افزایش یافته است.

در میان چالش‌های اقتصادی و تحریم های ظالمانه، تجارت غیرنفتی ایران با رشدی خیره‌کننده توانسته تصویر امیدوارکننده‌ای از وضعیت اقتصادی ارائه دهد. اما این دستاورد چه پیام‌هایی برای آینده اقتصادی کشور دارد؟