بودجه کشور، به جای آنکه همچون ابزاری برای توسعه و رفاه عمومی عمل کند، سال‌هاست که به حیات خلوت صدها نهاد و بنیاد تبدیل شده است. نهادهایی که نه کارنامه‌ای شفاف دارند، نه خروجی قابل دفاع، و نه حتی پاسخگوی افکار عمومی‌اند. این «نهادهای بودجه‌خوار» با اسم و عنوان‌های پرطمطراق، در واقع باری بر دوش اقتصاد ملی‌اند.

ناهماهنگی در اقدامات مدیران اقتصادی و اتخاذ سیاست‌های ناسازگار از جمله عواملی بود که درسال‌های گذشته منجر به بروز ناترازی‌ها و نابسامانی‌ هایی در اقتصاد ایران شد. رفع این عارضه، نیازمند توسعه الگوی حکمرانی مطلوب اقتصادی براساس اقتضائات و شرایط اجتماعی، فرهنگی و نهادی ایران است.