نقره‌کار نوشت: «ضایعه بی‌کیفرمانی در حقوق بین‌الملل، عارضه نشات گرفته از زورآمدی و قدرت‌سالاری به جای عدالت‌خواهی و حقوق بشر، باوری در سپهر جهانی است.»

محسن رضایی با اشاره به دستاوردهای جنگ 12روزه گفت: پیروزی ایران موجب تقویت همبستگی ملی، تحول در معادلات منطقه‌ای و نمایش قدرت بازدارندگی کشور شد. وی افزود: رژیم صهیونیستی با اقداماتش دشمنی خود را با همه منطقه آشکار کرده است.

مهتدی نوشت: «اسرائیل که با غصب سرزمین دیگران و کشتار و آواره کردن صاحبان اصلی این سرزمین با استفاده از سلاح تروریسم پدید آمده، نباید به عضویت سازمان ملل متحد پذیرفته می‌شد؛ به ویژه که منشور ملل متحد انسان‌ها را برابر می داند؛ در حالیکه اسرائیل بر اساس یک رشته عقاید صهیونیستی، تنها خود را انسان و بقیه را حیوانات انسان‌نما می‌داند.»

به گزارش النشره، بیش از یک هزار نفر از کارکنان اتحادیه اروپا با امضای نامه‌ای خواستار تعلیق روابط دیپلماتیک این اتحادیه با رژیم صهیونیستی و تحریم مالی این رژیم شدند.

جنبش حماس با رد گزارش ادعایی خلع سلاح، تأکید کرد تا زمانی که اشغالگری ادامه دارد، مقاومت و سلاح‌های آن یک «حق ملی و قانونی» است که در کنوانسیون‌های بین‌المللی نیز به رسمیت شناخته شده است.

سازمان اطلاعات ملی ترکیه در گزارشی هشدار داد که رژیم صهیونیستی ممکن است با بهره‌گیری از تاکتیک‌های جنگ با ایران، در تلاش برای جذب جاسوس و اجرای عملیات بی‌ثبات‌کننده در ترکیه باشد. این نهاد بر لزوم تقویت وحدت داخلی و هوشیاری سایبری تأکید کرد.

رژیم صهیونیستی که همواره در برابر تهدیدات امنیتی و اعتراضات جهانی در وضعیت شکننده‌ای قرار دارد، این بار در امارات تسلیم شد. به دلیل هشدارهای جدی درباره تهدیدات علیه اتباع اسرائیلی، سفارت این رژیم در ابوظبی تخلیه شد. این اقدام بار دیگر نشان‌دهنده ضعف و ترس رژیم در برابر مقاومت فلسطین است.

سالیوان تاکید کرد: مقامات تل آویو به دنبال یک جنگ بی پایان هستند که دستاوردهای نظامی کمی در برابر یک بحران انسانی و کشتار غیر نظامیان دارد. انزوای بین المللی اسرائیل تشدید شده است.

فارن پالیسی نوشت: حمله هوایی اسرائیل به ایران، بیش از آن‌که توانمندی‌های هسته‌ای و موشکی تهران را تضعیف کند، همه بازیگران منطقه را وادار کرد تا دست خود را رو کنند.

گزارش «اندیشکده امنیت داخلی اسرائیل» درباره جنگ 12 روزه بین ایران و اسرائیل به تحلیل تأثیرات این درگیری بر ثبات رژیم جمهوری اسلامی و امکان تغییر رژیم در ایران می‌پردازد.در عین حال این گزارش تصریح می‌کند که هیچ شواهدی مبنی بر موفقیت این اقدامات در تضعیف رژیم وجود ندارد و حتی برخی از آن‌ها نتیجه معکوس داشته‌اند.