متحدان اروپایی ایالات متحده از عملیات دریایی تحت هدایت آمریکا بمنظور مقابله با حملات ارتش یمن علیه کشتی‌های به مقصد اسرائیل در دریای سرخ، خارج شدند.

«آتش‌بس» در غزه، اکنون به مطالبه‌ای جدی و جهانی بدل شده است؛ گزینه‌ای که علی‌الظاهر رژیم اسرائیل نیز به دنبال آن است؛ البته با قید «موقت»! طولانی‌شدن جنگ بدون هیچ دستاوردی، فشار خانواده‌های اسرای اسرائیلی به «بنیامین نتانیاهو» و کابینه‌اش، خشم افکار عمومی جهان در واکنش به جنایات تل‌آویو و عبور این رژیم از تمام خطوط قرمز جنگ، رژیم صهیونیستی را در بن‌بستی بی‌سابقه قرار داده است.

سردترین و مخوف‌ترین تعبیر درباره قتل‌عام در غزه، جمله کوتاهی بود که در پیشانی یکی از گزارش‌های «الجزیره» نشست: «جنگ در غزه، تهدید بزرگی برای صلح جهانی و امنیت بین‌المللی نیست». واقعیت این است به رغم درگیری‌های پراکنده و البته قابل‌پیش‌بینی در جنوب لبنان، سوریه، عراق و کرانه باختری، ابعاد این نزاع از جغرافیای نزاع فراتر نرفت؛ اما یمن چگونه این معادله را تغییر داد؟

سرانجام در پی فشارهای جهانی به آمریکا بعنوان حامی سرسخت رژیم اسرائیل برای توقف بمباران نوار غزه به تلافی عملیات طوفان الاقصی، شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه‌ای را که خواستار کمک‌های بشردوستانه بیشتر به غزه شده است، پس از یک هفته تاخیر به تصویب رساند.

درگیری بین اسرائیل و حماس توجه غرب را از درگیری در اوکراین منحرف کرد. حتی قابل مشاهده است که در میان بسیاری از غربی‌ها، هیچ تقارنی در نگرش به این دو جنگ وجود ندارد.

در حالی که لوید آستین وزیر دفاع آمریکا از تشکیل یک ائتلاف چندملیتی با هدف ادعایی تامین امنیت کشتی‌ها در مسیر دریای سرخ خبر داده، امارات و عربستان از مشارکت در این ائتلاف ادعایی خودداری کرده‌اند.

نشریه آمریکایی گزارش داد که 46 کشتی پس از تهدیدهای یمن، مقصد خود را از به سمت جنوب آفریقا در دریای سرخ تغییر دادند.