رویکرد برخی کشورهای غربی در قبال فاجعه انسانی زلزله در ترکیه و سوریه به گونه‌ای است که گویی برایشان انسانیت همچنان کاربردی دوگانه دارد و از آن تنها برای رسیدن به اهداف سیاسی خود استفاده می‌کنند.

وقتی شخص پادشاه چارلز دارای ده‌ها پرونده فساد اخلاقی و جنسی است، قطعا انتظار زیادی است اگر مناسبات غیر اخلاقی در سایر بخش‌ها از جمله رسانه دولتی بی‌بی‌سی را امری دور از ذهن و عجیب بدانیم.

ویدئوی یک سرباز رژیم اسرائیل که از یک اسیر فلسطینی برهنه و در حال خونریزی بازجویی می‌کند، به عنوان سندی دیگر از توحش رژیم صهیونیستی موجی از خشم و انزجار جهانی را به دنبال داشت.

شبکه بی‌بی‌سی در گزارشی فاش کرد که در ژاپن همزمان با تلاش دولت برای مقابله با اتهامات گسترده درباره فساد ساختاری موجود در این کشور، درحال تجربه یکی از بزرگترین بحران‌های سیاسی در دهه‌های اخیر است.

یک روز بعد از حمله تروریستی «جیش‌الظلم» به مقر انتظامی در راسک، تلویزیون فارسی «بی‌بی‌سی» با انتشار یک گزارش که محتوای آن رپرتاژآگهی و دفاع از عملکرد این گروهک تروریستی است، مخاطبان خود را غافلگیر کرد.

بی‌بی‌سی با پوشش مغرضانه و هدف‌مند تحولات فلسطین، عملا به یک رسانه زرد تبدیل شده و ماهیت روزنامه‌نگاری خود را از دست داده است. البته از رسانه کشوری که با ایده «خانه ملی برای مردم یهود» با بیانیه بالفور در سال 1917 این رژیم را ایجاد کرد، نمی‌توان انتظار دیگری داشت.

بی‌بی‌سی «ندا عبدالصمد» لبنانی را که 27 سال به بخش عربی این شبکه خدمت کرده بود را به علت بازنشر یک خبر طرفدار حماس تعلیق کرد.

بی‌بی‌سی در گزارشی درباره «احتمال موفقیت عملیات زمینی اسرائیل در غزه»؛ با اشاره به این واقعیت آماری که «ارتش اسرائیل برای جنگ با حماس بیشترین تعداد نیروهای ذخیره تمام تاریخ جنگ‌هایش را فراخوانده»، وعده‌های رهبران اسرائیل درباره محو کامل حماس از روی زمین را یادآوری کرده و البته عمل به چنین وعده‌هایی را در آینده نزدیک محال عنوان کرده است.

برآوردها از عملکرد سال‌ها فعالیت بی‌بی‌سی نشان می‌دهد که آزادی بیان، بی‌طرفی، جریان آزاد اطلاعات و... در قاموس صاحبان این رسانه، صرفا کلید‌واژه‌هایی روی کاغذ هستند و شاید تنها مصداق آزادی در این رسانه، آزادی تجاوز مدیران و دست‌اندرکاران این شبکه به کارمندان و خبرنگاران زن است!

برآوردها از عملکرد سال‌ها فعالیت بی‌بی‌سی نشان می‌دهد که آزادی بیان، بی‌طرفی، جریان آزاد اطلاعات و... در قاموس صاحبان این رسانه، صرفا کلید‌واژه‌هایی روی کاغذ هستند و شاید تنها مصداق آزادی در این رسانه، آزادی تجاوز مدیران و دست‌اندرکاران این شبکه به کارمندان و خبرنگاران زن است!