تحقق برنامه های توسعه، ممکن نخواهد بود مگر آنکه رئیس جمهوری در پاستور مستقر شود که بتواند اجماعی از نخبگان حاکمیتی ( مسئولان نهادهای مختلف کشور) را بر سر مسایل کلان و ملی ایجاد کند. همزمان باید بتواند تلاش کند نخبگان غیر حاکمیتی را نیز وارد میدان کند و یک اجماع ملی از مجموعه ی ظرفیت های نخبگانی و کارشناسی کشور ایجاد کند.

اگر داوطلب شرکت در رقابت های انتخاباتی شده بودم، چه برنامه ای را باید در دوره ریاست جمهوری دنبال می کردم. متن زیر کلیات آن چیزی است که فکر می کنم باید در دستور کار رئیس جمهور جدید قرار گیرد تا ایران به سرعت بتواند گام های بلندی را در توسعه همه جانبه بردارد.

در مقابل دختران پرانگیزه و پاک و پرتوان امروز ایران، بهترین رفتار، شریک کردن شان در چرخه توسعه ایران، و بدترین رفتار برخورد آمرانه و قیم مآبانه است. دغدغه متولیان و مدیران، هرآنچه غیر از این باشد در حکم فرعیات و مشغولیاتی است که توسعه این سرزمین را به تعویق می اندازد و آن چشمه قدرت را کور می کند.