استعفای دسته‌جمعی چند وزیر ارشد دولت موقت هلند از جمله وزیر خارجه، نشانه‌ای از شکاف عمیق در اروپا بر سر نحوه برخورد با جنایات رژیم صهیونیستی است. این رویداد نه تنها بحران سیاسی در لاهه را تشدید کرده بلکه پیامدهای راهبردی برای آینده روابط اروپا و اسرائیل به همراه دارد.

سازمان ملل سرانجام پس از 686 روز نسل‌کشی، وقوع قحطی در غزه را به‌طور رسمی تأیید کرد؛ رخدادی نادر که تنها در چند مورد مانند سومالی و سودان جنوبی اعلام شده بود.

منابع خبری گزارش دادند که یمن با پهپادهای خود به سرزمین‌های اشغالی فلسطین حمله کرده است.

وزارت امور خارجه آمریکا به دنبال اختلافات داخلی بر سر اظهارات رسمی درباره شهادت خبرنگاران الجزیره و اوضاع در غزه، مسؤول ارشد مطبوعاتی خود در امور اسرائیل و فلسطین را از کار برکنار کرد.

در غزه، کودکی بین خاک و آوار به دنبال ذرات پراکنده آرد می‌گردد؛ تصویری دردناک که نشان‌دهنده شدت گرسنگی و محرومیت مردم این منطقه است.

حدود 140 کشور از 193 عضو سازمان ملل، فلسطین را به‌عنوان کشور مستقل به رسمیت شناخته‌اند، اما قدرت‌های غربی، از جمله ایالات متحده، همچنان از این اقدام خودداری می‌کنند.

دولت آلمان با محکوم کردن تهاجم نظامی و شهرک‌سازی رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی، این اقدامات را نقض قوانین بین‌المللی دانست. برلین خواستار آتش‌بس فوری و پایدار شد و تأکید کرد شهرک‌سازی اسرائیل مانع تحقق راه‌حل دو دولتی و پایان اشغالگری در کرانه باختری است.

وزارت امور خارجه برزیل در خصوص طرح توسعه طلبانه جدید اشغالگران صهیونیست تصریح کرد: E1 را محکوم کرده و آن را تهدیدی برای موجودیت کشور فلسطین می‌دانیم.

طرح رژیم صهیونیستی برای تخلیه اجباری شهر غزه و انتقال مردم به جنوب این باریکه، نه اقدامی انسانی بلکه ادامه سیاست تاریخی «پاکسازی نژادی» است. این رویکرد، از نکبت 1948 تا امروز، راهبردی سازمان‌یافته برای حذف هویت فلسطینی، تغییر بافت جمعیتی و پیشبرد پروژه «اسرائیل بزرگ» را دنبال می‌کند.

معاون نخست‌وزیر اسپانیا در تظاهراتی در حمایت از فلسطین خواستار تعلیق تمام معاهدات و توقف روابط تجاری با رژیم صهیونیستی شد و گفت که ادامه تجارت با اسرائیل، مشارکت در «اقتصاد نسل‌کشی» است.