براساس توافق انجام شده میان «آردن ترابلسی» مدیر شرکت اسرائیلی «سوپرکام» با «عبدالله بن طوق المری» وزیر اقتصاد امارات، هر فرد مسلمانی که برای شرکت در اکسپوی دوبی به امارات متحده عربی سفر کند موظف به استفاده از دست‌بند‌های الکترونیکی این شرکت و اقامت در هتل‌هایی است که آنها مشخص کرده‌اند.

در این دیدار ایالات متحده آمریکا اسراییل را در جریان گفت‌وگوهای وین قرار داد و بر علاقه آمریکا در رایزنی نزدیک با دولت اسراییل در مورد موضوع هسته‌ای تاکید کرد.

در آستانه جلوس دموکرات‌ها در کاخ سفید، بازسازی داعش و ناامن‌سازی و بی‌ثبات‌سازی مجدد عراق، هم زمان با تضعیف حشد کلید خورده تا پروژه غربی، عبری، عربی برای تداوم حضور در عراق به ویژه برای تاثیرگذاری بر انتخابات آتی این کشور تکمیل شود.

ترامپ پیشتر اعلام کرده بود که به دلیل بروز تقلب در انتخابات در مراسم تحلیف بایدن حضور پیدا نخواهد کرد.

اطلاعات رسیده به «نورنیوز» حاکی از آن است که «محمد بن‌سلمان» در این گفتگو ضمن ابراز نگرانی از وضعیت آینده خود با توجه به روی کار آمدن دموکرات‌ها، پیشنهاداتی را در ازای وساطت «امانوئل مکرون» میان او و تیم «جو بایدن» و همچنین تشدید فشارهای پاریس بر تهران مطرح کرده است.

قدرشناسی مردم عراق نسبت به سردار شهید قاسم سلیمانی و کمک‌های بی‌دریغ جمهوری اسلامی ایران به این کشور در مبارزه با داعش، عملا تلاش‌ ماه‌های اخیر جریان نفوذ و محور آمریکایی، سعودی، صهیونیستی در جهت ایجاد انشقاق میان دو ملت را ناکام گذاشت.

دبیرکل ناتو اعلام کرد این سازمان بنا دارد پس از تصدی جو بایدن بر کاخ سفید، به‌منظور دیدار و گفتگوی سران کشورهای عضو، نشستی در بروکسل برگزار کند.

بایدن و همراهانش نمی‌توانند بدون توجه به خسارات هنگفت و هزینه‌های گزافی که «دولت ایالات متحده» در دوره ترامپ به جهانیان تحمیل کرده، شانه از زیر بار مسئولیت آن خارج کنند. پس بهتر است اگر واقعا مدعی «تغییر» هستند، به جای سخنرانی‌های احساسی و فریبنده، برنامه مشخص خود را برای جبران این خسارات به افکار عمومی دنیا اعلام کنند.

مصطفی الکاظمی گفت: برای ما مهم نیست که چه کسی وارد کاخ سفید می شود بلکه برای ما مهم آن چیزی است که درباره آن در قالب توافق نامه ها و تعهدات توافق کرده ایم.

فلسفه «فشار حداکثری» ترامپ همان چیزی است که بایدن در «فشار هوشمند» دنبال می‌کند و آن تسلیم ایران به مذاکره مجدد و دادن امتیازات بیشتر (عقب‌نشینی از منافع ملی) است با این تفاوت که رفتار یکجانبه‌گرایانه ترامپ قدرت اجماع‌سازی علیه ایران را در فضای بین‌المللی از کاخ سفید سلب کرد اما سابقه دموکرات‌ها نشان می‌دهد که آنها این قدرت را دارند.