ضربات متعدد و مهلک آمریکا و اروپا به برجام که همچنان نیز ادامه دارد اعتبار این توافق بین‌المللی را کاملا مخدوش کرده و جز پوسته‌ی از آن باقی نگذاشته است.

اختلافات میان کشورهای 1+4 و آمریکا طی روزهای گذشته رو به فزونی گذاشته است. تحریم‌های جدید آمریکا علیه چین و روسیه از یک سو، تغییر نخست وزیر آلمان از سوی دیگر و طرد انگلیس از سوی اتحادیه اروپا دلایل عمده اختلافات این کشورها است.

واژه‌ای به نام «حسن ظن» نسبت به‌طرف مقابل در برجام ، کمترین محلی از اعراب ندارد و نخواهد داشت. حسن ظن نسبت به دشمن، بزرگ‌ترین خطای راهبردی و محاسباتی در حوزه سیاست خارجی کشورمان خواهد بود و هرگز نباید مرتکب آن شویم.

واقعیت جاری در پشت میز مذاکرات، برخلاف جریان خبری ایجاد شده از تداوم رویکرد زیاده‌خواهانه تروئیکای اروپائی و پافشاری بر درخواست‌های فرابرجامی خبر می‌داد.

در مجموعه رفتار و گفتار مقامات آمریکایی تاکنون، نشانه امیدوار کننده‌ای که از اراده این کشور برای دستیابی به توافق خوب خبر بدهد، دیده نشده و در سیاست آمریکا نسبت به ایران، همچنان «تهدید و تحریم» حرف اول را می‌زند.

سخنگوی وزارت امور خارجه با اشارعه به گسترش روابط اقتصادی با همسایگان از خنثی سازی تحریم‌ها در روزهای آینده خبر داد.

تروئیکای اروپایی در ادامه اقدامات خود پس از نشست هفته قبل، تلاش بسیاری را برای تغییر ریل مذاکرات انجام داده‌اند تا از این رهگذر سه هدف «امتیازگیری از چین و روسیه»، «امتیازگیری از ایران» و «امتیازگیری از اتحادیه اروپا» را برآورده سازند.

در پی بررسی متون پیشنهادی ایران، فضایی واقع‌بینانه‌تر بر گفت‌وگوها حاکم و زمینه برای ورود به گفت‌وگوهای جزئی‌تر بیش از دور پیش فراهم شده و می‌توان گفت این بار، تروئیکای اروپا مجبور به بازی در چارچوب ابتکار عمل جمهوری اسلامی ایران شده است.

واشینگتن تاکنون نه تنها گامی برای اثبات حسنِ‌نیت خود برنداشته بلکه با تداوم استفاده از ابزار تهدید و تحریم آن هم در میانه مذاکرات، عملا به دنبال انتقال پیامی ستیزه‌جویانه است که با اظهارات مسئولین این کشور در خصوص علاقه‌مندی آمریکا برای دستیابی به توافق از مسیر مذاکرات در تناقض است.

مطالبه منطقی ایران برای ضمانت گرفتن از آمریکا نه تنها مانعی برای دستیابی به توافق نیست بلکه با توجه به تجربیات گذشته ارزش آن معادل کلیت شکل‌گیری توافق و پایداری آن است.