حسین امیرعبداللهیان و وانگ یی وزرای امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و چین طی گفتگوی تلفنی، آخرین تحولات منطقه و روند توسعه و گسترش روابط دوجانبه تهران و پکن را مورد گفتگو و تبادل نظر قرار دادند.

جلسۀ شورای امنیت که با عنوان«وضعیت خاورمیانه» برای بررسی اقدام تنبیهی شب شنبه ایران علیه رژیم صهیونیستی و به درخواست این رژیم عصر روز گذشته یک شنبه تشکیل شده بود بدون صدور هیچ بیانیه و قطعنامه‌ای به کار خود پایان داد.

وزیر امور خارجه چین در گفت و گو با همتای آمریکایی حمله به کنسولگری ایران در دمشق را به شدت محکوم کرد و از واشنگتن خواست تا «نقش سازنده‌ای» در خاورمیانه ایفا کند.رئیس کشور امارات متحده عربی هم با ارسال پیامی به رییس جمهور این جنایت را محکوم کرد.

در واقع ماجرای بالن چینی نقطه آشکارساز جنگ امنیتی آمریکا در فضایی واقعی و نه فضای مجازی و سایبری است به ویژه اینکه چنانچه منابع موثق در آمریکا می‌گویند؛ این نخستین بار نیست که چنین اقدامی از سوی چین صورت می‌گیرد!

نفوذ بالن چینی‌ به حریم هوایی آمریکا حتی اگر اقدامی غیر مستقیم برای هشدار به آمریکا برای خودداری ازشرارت در موضوع تایوان نباشد، بار دیگر این اصل مهم را در معرض نگاه جهانیان قرار داد که ضعف امنیتی و نفوذپذیری آمریکا واقعیتی غیر قابل انکار است

اگر به گفته« ند پرایس»، آمریکا با وجود استفاده از تمامی ابزارهای خود برای اثر بخش نمودن سیاست فشار حداکثری بر علیه ایران، موفق نشده حتی یکی از بزرگترین شرکای تجاری خود یعنی جمهوری خلق چین را از همکاری نفتی و تجاری با ایران باز دارد، آیا تداوم این اقدامات نشان دهنده فقدان درایت سیاسی و هوشمندی راهبردی در کاخ سفید نیست؟

اگر قرار بود بحران‌سازی‌های آمریکا در دیگر نقاط دنیا منتج به اهداف مدنظر واشینگتن شود، اکنون باید داعش سرتاسر منطقه غرب آسیا را به اشغال خود در می‌آورد، جنگ اوکراین با پیروزی زلنسکی خاتمه می‌یافت و غزه و کرانه باختری نیز در اختیار رژیم اشغال‌گر اسرائیل قرار می‌گرفت!

با شنیده شدن زمزمه‌هایی از شکل‌گیری نظم نوین جهانی، قدرت‌های بزرگ در تلاش‌ا‎ند تا با طراحی مسیرهای ترانزیتی جدید از جغرافیای خود و کشورهای هم‌پیمانشان، ابزاری نوین برای حفظ و تولید قدرت و همچنین مهار رقبا فراهم آورند.

شاید هنری کسینجر را بیش از هر چیز بتوان با کلمه "تنش زدایی" به یاد آورد. وی در دهه‌های 1960 و 1970 میلادی به عنوان مشاور امنیت ملی و سپس وزیر امور خارجه آمریکا مبتکر سیاست تنش زدایی بین اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده بود. البته تنش زدایی را نباید با مفهوم ایجاد روابط دوستانه اشتباه گرفت. چنین سیاستی نه درباره ایجاد روابط دوستانه با مسکو، بلکه با هدف کاهش ریسک‌هایی بود که جنگ سرد آن‌ها را تشدید نموده بود.