جنگ 12 روزه ایران و اسرائیل افسانه برتری نظامی تل‌آویو را زیرسوال برد و مرحله‌ای جدید از بازدارندگی متقابل را رقم زد. با شکست در غافلگیری تهران، نگرانی‌ها در تل‌آویو درباره پاسخ‌های ایران به شدت افزایش یافت.

ایلان ماسک، با انتقاد شدید از لایحه بودجه ترامپ، نمایندگان جمهوری‌خواه حمایت‌کننده از این طرح را تهدید کرد که در انتخابات مقدماتی سال آینده حذف خواهند شد. او این لایحه را بزرگ‌ترین افزایش بدهی در تاریخ آمریکا خواند و هشدار داد برای مقابله با آن از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد کرد.

در ادامه مواضع مداخله‌جویانه آمریکا، سخنگوی وزارت خارجه این کشور مدعی شد: ترامپ به‌دنبال روابط عادی ایران با سایر کشورهاست و همزمان آمادگی برای هر اقدامی را حفظ کرده است.

اقدام ترامپ برای لغو تحریم‌های چند ده‌ ساله سوریه با استقبال حکومت جولانی روبه‌رو شد و وزیر خارجه این حکومت آن را گامی مهم برای بازگشت ثبات به سوریه توصیف کرد.

یک گروه ناشناس هکری تهدید کرده است که حدود 100 گیگابایت ایمیل هک‌شده از رئیس کارکنان کاخ سفید، وکیل ترامپ، مشاوران او و حتی استورمی دنیلز را افشا خواهد کرد؛ اقدامی که می‌تواند رسوایی‌های تازه‌ای را برای ترامپ به ارمغان بیاورد.

وزیر امور خارجه ایران با تاکید بر اینکه «درهای دیپلماسی هرگز بسته نخواهند شد»، تصریح کرد: پیش از بازگشت به هرگونه مذاکره جدید باید اطمینان حاصل شود که ایالات متحده در میانه گفت‌وگوها ایران را هدف حمله نظامی قرار نخواهد داد.

سخنگوی کاخ سفید در ادعایی بحث‌برانگیز، از تداوم ارتباط مستقیم با ایران و پایداری توافق آتش‌بس بین ایران و اسرائیل که به گفته او در دوران ترامپ برقرار شده بود، خبر داد.

نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، قرار است روز یکشنبه وارد واشنگتن شود و احتمالا روز دوشنبه با دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، دیدار و گفت‌وگو کند.

ترامپ پس از تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران که به طور قطع با مجوز او انجام شد، برخلاف وعده‌های انتخاباتی‌اش و برای خارج کردن نتانیاهو از مخمصه، آغازگر جنگ شد؛ اما روایت پیروزی‌اش به چالش کشیده شد. حمله‌ای که قرار بود تأسیسات هسته‌ای ایران را نابود کند، حالا به نماد سردرگمی کاخ سفید و بن‌بست راهبردی آمریکا در برابر ایران بدل شده است.

رئیس قوه قضائیه گفت: ترامپ نه برای شخصیت خود ارزشی قائل است و نه از تناقض‌گویی ابایی دارد؛ هر لحظه ممکن است موضع خود را تغییر دهد، بی‌آنکه کم‌ترین اهمیتی به آن بدهد.