احمد زیدآبادى نوشت: مسعود پزشکیان در جهت تحقق رویکرد "وفاق" خود حداکثر نرمش و انعطاف را در معرفی وزیران کابینهٔ خود به مجلس نشان داده و با توجه به وضعیت سیاسی خاص کشور، کار درستی هم کرده است.

ساده لوحی است کسی گمان کند وابستگان به دولت سایه، تیغ نقد خود را فقط در مقابل دولت روحانی یا دولت پزشکیان صیقل داده اند. آنها به روند دیپلماسی در دوره شهید رئیسی و مذاکراتی که با هدایت شهید امیرعبداللهیان بر سر احیای برجام و رفع تحریم ها در وین در جریان بود هم روی خوش نشان ندادند.

در جلسه علنی نوبت عصر روز سه‌شنبه -30 مردادماه- مجلس شورای اسلامی، بررسی صلاحیت، سوابق و برنامه‌های سیدرضا صالحی امیری، وزیر پیشنهادی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در دستور کار صحن علنی قرار گرفت.

در جلسه علنی روز سه شنبه (30 مردادماه) مجلس شورای اسلامی، بررسی صلاحیت، سوابق و برنامه‌های اسکندر مومنی وزیر پیشنهادی وزارت کشور در دستور کار صحن علنی قرار گرفت.

بررسی برنامه‌های سیدعباس صالحی وزیر پیشنهادی فرهنگ و ارشاد اسلامی در دستور کار قرار گفت اما او هیچ مخالفی در میان نمایندگان مجلس نداشت از سوی دیگر موافقان هم سخنرانی نکردند.

بررسی صلاحیت، سوابق و برنامه‌های عزیز نصیرزاده وزیر پیشنهادی دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در دستور کار قرار گرفت و موافقان و مخالفان برنامه‌های وی به ارایه دیدگاه‌های خود پرداختند.

بررسی کابینه پیشنهادی رئیس جمهور در مجلس همیشه یک معنای سیاسی کلی دارد و یک دسته معانی سیاسی جزئی. مورد دوم شامل انبوهی از مثال‌ها حول و حوش رفتار مجلس یا دولت یا حامیان سیاسی این دو می‌شود.

کیهان تیتر زده که: «در جلسه بررسی کابینه برنامه‌ای ارائه نشد که نقد و بررسی شود.» ظاهرا کل جناح تندرو در برابر پزشکیان آچمز شده است. می‌گویند که پزشکیان کلیات می‌گوید. نهج‌البلاغه می‌خواند.

نگرش‌هایی که آقای دکتر پزشکیان در دولت خود و در چینش وزرا لحاظ کرده است، شاید به زبان بی زبانی نگاه و خط مشی فکری دولت او هم هست.

پنجمین جلسه بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم، روز دوشنبه - 29 مرداد 1403- در صحن مجلس شورای اسلامی به ریاست محمدباقر قالیباف و حضور 206 نماینده آغاز شد.