در ادامه تنش‌های فزاینده میان واشنگتن و پکن، کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا از طرحی برای جلوگیری از اتصال کابل‌های زیردریایی دارای فناوری چینی به خاک ایالات متحده خبر داد؛ اقدامی که نشان از آغاز جنگی خاموش در اعماق اقیانوس‌ها دارد.

روزنامه وال‌استریت ژورنال فاش کرد که رئیس‌جمهور آمریکا، در سال 2003 نامه‌ای با محتوای نامناسب برای جفری اپستین، سرمایه‌دار جنجالی و محکوم‌شده به جرایم جنسی ارسال کرده است. این افشاگری بار دیگر پرونده مرگ مشکوک اپستین را برجسته کرد.

نظرسنجی جدید وب‌سایت پولیتیکو نشان می‌دهد 33 درصد مردم انگلیس اقدامات ترامپ را بزرگ‌ترین تهدید امنیت ملی کشورشان می‌دانند؛ این رقم از تروریسم و چین هم بیشتر است. همزمان بی‌اعتمادی به آمریکا نسبت به سال گذشته به شدت افزایش یافته است.

سخنگوی وزارت امور خارجه ایران، ادعای اخیر آمریکا درباره ارسال محموله‌های نظامی از ایران به یمن را بی‌اساس و در راستای فضاسازی سیاسی و رسانه‌ای علیه جمهوری اسلامی دانست و هدف آن را توجیه حضور نظامی آمریکا در منطقه عنوان کرد.

پس از تجاوز 12روزه رژیم صهیونیستی و آمریکا به خاک کشورمان و متعاقب آتش‌بس اعلام‌شده، 180 نفر از اقتصاددانان و استادان دانشگاه در بیانیه‌ای ضرورت تضمین امنیت، ثبات و توسعه ایران و تغییر پارادایم مدیریتی کشور را خواستار شدند.

نمایندگان مجلس در بیانیه‌ای تاکید کردند: «وقتی آمریکا مذاکره را ابزاری برای فریب ایران و پوشش حمله نظامی ناگهانی رژیم صهیونیستی قرار داده، دیگر نمی توان مانند سابق مذاکره کرد؛ باید پیش شرط هایی گذاشت و تا تحقق کامل آنها هیچ مذاکره جدیدی صورت نگیرد.»

همزمان با محاکمه ژائیر بولسونارو، رئیس‌جمهور سابق برزیل، تنش دیپلماتیک میان برازیلیا و واشنگتن شدت گرفت. دولت ترامپ نه تنها این محاکمه را زیر نظر دارد، بلکه با لحن تهدیدآمیز از آن انتقاد کرده و برزیل را به اقدامات اقتصادی تلافی‌جویانه تهدید کرده است.

رهبر معظم انقلاب با اشاره به خاطرات منتشر شده از عوامل رژیم پهلوی که حتی در خفا و جلسات خصوصی نیز جرأت اعتراض به آمریکا را نداشتند، خاطرنشان کردند: ایران از آن دوران، به جایی رسیده است که نه تنها از آمریکا نمی‌ترسد بلکه آن را می‌ترساند و این روحیه و اراده ملی همان چیزی است که ایران را سربلند می‌کند و به آرزوهای بزرگ خود می‌رساند.

صالحی نوشت: «فروردین‌ماه سال‌جاری که نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به آمریکا رفت، مدل مطلوب خود برای ایران را مدل «لیبی» معرفی کرد. در آن مقطع شاید تصور غالب این بود که مقصود او صرفا تعطیلی صنعت هسته‌ای و بار کشتی کردن تأسیسات، مشابه وضعیت لیبی در سال2003 است؛ درحالی‌که توطئه جنگ اخیر نشان داد هدف دشمن، محدود به موضوع هسته‌ای نیست.»

دونالد ترامپ در پاسخ به خبرنگاری که درباره مهلت 50 روزه به ولادیمیر پوتین پرسید، گفت: «فکر نمی‌کنم 50 روز خیلی طولانی باشد. می‌تواند زودتر از این هم باشد.» این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که تنش‌ها میان واشنگتن و مسکو همچنان ادامه دارد.