ایران (5461 خبر)

گزاره‌های قابل توجهی در خصوص شرایط سیاسی حاکم بر مذاکرات وین وجود دارد که بازخوانی آن می‌تواند در دست‌یابی به تحلیلی واقعی‌تر از آینده مذاکرات و شباهت‌ها و تفاوت‌های آن با مذاکرات قبلی که منجر به توافق‌نامه برجام شد کمک شایان توجهی نماید.

جایگاه و کارکرد سیاست‌گذار و مجری در حوزه سیاست خارجی مشابه طراحی و تدوین نقشه و چگونگی اجرای آن در ساخت یک بناست. به صورت طبیعی حتی اگر در تهیه یک نقشه همه اصول علمی، تجربی و اجرایی در نظر گرفته شده باشد اما مجری به هر دلیل نتواند بر اساس آن، بنایی مقاوم، بی نقص، مناسب و اقتصادی بسازد به طور قطع باید در قبال ناکارآمدی خود پاسخگو باشد.

تغییر رویکرد سعودی را باید فارغ از کلیشه‌های رایج و بر پایه «محاسبه سود و هزینه» تحلیل کرد و نباید آن را تنها و فقط معلول تغییر ادعایی رویکرد دولت بایدن در قبال ایران و برجام دانست، زیرا ریاض در اوج مذاکرات برجام در دولت اوباما نیز به صورت علنی و غیر علنی تلاش زیادی برای جلوگیری از توافق می‌کرد و حتی بعد از برجام نیز حاضر به تغییر این رویکرد نشد.

«قاسم الاعرجی» مشاور امنیت ملی عراق: ملت هی منطقه از جنگ ها و بحران ها به ستوه آمده اند و به ثبات و توسعه چشم دوخته اند.

مقامات و مسئولین دولت بایدن که به صورت مکرر بر شکست سیاست فشار حداکثری ترامپ تاکید می‌کنند با زبان دیگر و شیوه‌های خدعه‌آمیز عملی تلاش دارند که با دست‌یابی به متن توافق از قبل تمهید شده‌ای که بر اساس آن همه طرف‌های برجامی، سازگاری اعمال تحریم‌های به اصطلاح فلج کننده از سوی آمریکا را با برجام شناسایی و تایید می‌نمایند از دستاورد فشار حداکثری ترامپ یک پیروزی به زعم خود بزرگتر بسازند.

داستان دجله و فرات را به روایت سه قوم ذینفع برایتان تعریف خواهم کرد: ترک‌ها، عرب‌ها و ایرانیان. آنکه آب را می بَرَد، آنکه آب از کَف می‌دهد و آنکه قرارست خفه شود.

اقداماتی چون تبریک رابرت مالی نماینده ویژه آمریکا در امور ایران به تیم بسکتبال شهرداری گرگان با توهم امکان تحمیق شهروند ایرانی صورت می‌پذیرد تا شاید امکانی هر چند ضعیف برای بازگرداندن نظر مردم ایران نسبت به کشوری عهدشکن و غیرقابل اعتماد چون آمریکا ایجاد کند.

محور عبری ـ آمریکایی سعی دارد هم‌زمان با «مذاکرات » در وین چماق تروریستی خود را بالا گرفته و با تاکتیک «دیپلماسی اجبار» ایران را مجبور به پذیرش مطالبات زیاده‌خواهانه خود کند و از سوی دیگر این‌گونه القا کند که دولت بایدن مسیر گذشته (دولت ترامپ) را تغییر داده و حاضر نیست در قبال ایران با کابینه نتانیاهو همراهی داشته باشد.