فیصل عبدالساتر کارشناس لبنانی مسائل سیاسی: اسرائیل به رغم تمامی تلاش های ضد ایرانی اش به خصوص با همکاری دولت قبلی و کنونی آمریکا امروز سیلی بزرگی خورد و به نتیجه هم نرسید.

گفت‌وگو‌های ایران و عربستان برای بازکردن گره های موجود در روابط دوجانبه، نگرانی رژیم صهیونیستی را برانگیخته است.

گزاره‌های قابل توجهی در خصوص شرایط سیاسی حاکم بر مذاکرات وین وجود دارد که بازخوانی آن می‌تواند در دست‌یابی به تحلیلی واقعی‌تر از آینده مذاکرات و شباهت‌ها و تفاوت‌های آن با مذاکرات قبلی که منجر به توافق‌نامه برجام شد کمک شایان توجهی نماید.

جایگاه و کارکرد سیاست‌گذار و مجری در حوزه سیاست خارجی مشابه طراحی و تدوین نقشه و چگونگی اجرای آن در ساخت یک بناست. به صورت طبیعی حتی اگر در تهیه یک نقشه همه اصول علمی، تجربی و اجرایی در نظر گرفته شده باشد اما مجری به هر دلیل نتواند بر اساس آن، بنایی مقاوم، بی نقص، مناسب و اقتصادی بسازد به طور قطع باید در قبال ناکارآمدی خود پاسخگو باشد.

تغییر رویکرد سعودی را باید فارغ از کلیشه‌های رایج و بر پایه «محاسبه سود و هزینه» تحلیل کرد و نباید آن را تنها و فقط معلول تغییر ادعایی رویکرد دولت بایدن در قبال ایران و برجام دانست، زیرا ریاض در اوج مذاکرات برجام در دولت اوباما نیز به صورت علنی و غیر علنی تلاش زیادی برای جلوگیری از توافق می‌کرد و حتی بعد از برجام نیز حاضر به تغییر این رویکرد نشد.

«قاسم الاعرجی» مشاور امنیت ملی عراق: ملت هی منطقه از جنگ ها و بحران ها به ستوه آمده اند و به ثبات و توسعه چشم دوخته اند.

مقامات و مسئولین دولت بایدن که به صورت مکرر بر شکست سیاست فشار حداکثری ترامپ تاکید می‌کنند با زبان دیگر و شیوه‌های خدعه‌آمیز عملی تلاش دارند که با دست‌یابی به متن توافق از قبل تمهید شده‌ای که بر اساس آن همه طرف‌های برجامی، سازگاری اعمال تحریم‌های به اصطلاح فلج کننده از سوی آمریکا را با برجام شناسایی و تایید می‌نمایند از دستاورد فشار حداکثری ترامپ یک پیروزی به زعم خود بزرگتر بسازند.

داستان دجله و فرات را به روایت سه قوم ذینفع برایتان تعریف خواهم کرد: ترک‌ها، عرب‌ها و ایرانیان. آنکه آب را می بَرَد، آنکه آب از کَف می‌دهد و آنکه قرارست خفه شود.