عبارت «نمی‌شود»، «نداریم»، «نمی‌توانیم»، «مجبوریم»، «سخت است» در ادبیات دولتمردان و شخص رئیس‌جمهور محترم پررنگ است و دال مرکزی این گفتمان این است که ناترازی‌ها قبلاً با مسکن پشت سر گذاشته شده و اکنون به انباشت رسیده است

وزیر اقتصاد با بیان این که دستمان در پرداخت یارانه تنگ شده است گفت: دیگر وقت اصلاحات رسیده است. یک بار برای همیشه باید به سمت اصلاح ناترازی ها برویم.

پزشکیان گفت: مسئله بنزین امروز یک چالش جدی برای کشور ماست. ما با واقعیت‌های سختی در این زمینه روبرو هستیم اما عهد کرده‌ایم که هیچ تصمیمی را بدون همراهی جامعه و رضایت آن‌ها نگیریم.

میانگین نسبت هزینه‌های آموزشی ایران به GDP از حدود 6 درصد در سال‌های نخست انقلاب به حدود 3.5 درصد در دهه اخیر رسیده است؛ در حالی که همین نسبت طی حدود ده سال اخیر در آلمان 4 تا 5 درصد، در عربستان سعودی، عمان، فرانسه 5 تا 6 درصد، در فنلاند 6 تا 7 درصد، در سوئد 6.5 تا 7.5 درصد، در دانمارک و نروژ 7 تا 8 درصد و در کوبا 9 تا 14 درصد بوده است.

روند هر پدیده «پسرفت» مشروط به معلوم‌شدن و تحقق نقطه عطف می‌تواند به روند پیشرفت تبدیل شود و در شرایط کشورمان گروه‌ها و اشخاص مختلف که معتقد به پیشرفت هستند، پیشنهادهایی را مطرح می‌کنند.

مرکز مطالعات و اطلاعات رفاه ایرانیان اعلام کرده است که از مهرماه تغییرات اساسی در دهک‌بندی خانوارهای ایرانی ایجاد خواهد شد و حال با توجه به ناترازی سنگین 123 همتی در بودجه هدفمندی یارانه‌ها، بیم محرومیت سه دهک بالای جامعه از دریافت یارانه مطرح شده است.

چینش قطعات سخنان مسعود پزشکیان در نخستین نشست مطبوعاتی وی در قامت رئیس‌جمهور، سازنده یک تابلو امیدآفرین است؛ تابلویی منقش به صلح و صدق. صلحی مقتدرانه با جهان و صدقی فروتنانه با وطن.

مصرف بنزین بیش از 120 میلیون لیتر در روز به معضلی برای دولتمردان بدل شده است و صحبت‌های روز گذشته رئیس‌جمهور مبنی بر لزوم انجام جراحی اقتصادی با رضایت مردم، احتمالات گوناگونی را نسبت به برنامه دولت برای کنترل مصرف این کالای استراتژیک مطرح کرده است.

در روزهای آینده و پس از نهایی شدن وضعیت دولت، درباره مهم‌ترین مشکل کشور یعنی وجود ناترازی خواهم نوشت. نه فقط ناترازی برق و گاز و بنزین؛ بلکه ناترازی در همه سطوح و مجموعه امور کشور مساله امروز ماست و همه آنها نیز به شکل در‌ هم تنیده‌ای یکدیگر را تشدید کرده و در نهایت کارآیی حکومت را کاهش داده است.

میزان نقدینگی دردسترس بزرگترین صندوق‌های بازنشستگی کشور با نیازهای مصرفی آنها تناسب نداشته و منابع درآمدی صندوق‌ها برای پرداخت تعهدات و هزینه های آنها کافی نیست. دولت و مجلس برای رفع ناترازی صندوق‌ها، اقداماتی چون افزایش سن بازنشستگی، افزایش نرخ بیمه، کاهش خدمات را در دستور کار قرار دادند که به نظر می‌رسد در رفع چالش موجود چندان موفق نبوده است.