بین الملل

در سال‌های اخیر زوال ایالات متحده و نظم جهانی به رهبری این کشور دیدگاهی است که از سوی بسیاری از تحلیل‌گران و برخی از دولت‌ها ترویج می‌شود. با این همه صاحب‌نظرانی هستند که استدلال می‌کنند چنین مسئله‌ای دست‌کم با واقعیت‌های کنونی فاصله دارد.

باورهای دوران «جورج دابلیو بوش» به خصوص در مورد اصطلاح مطرح شده از سوی او یعنی «محور شرارت» بار دیگر در محافل سیاست خارجی آمریکا در حال رونق گرفتن است. این موضوع باعث خوشحالی برخی و ناامیدی برخی دیگر شده است.

گزارش میدل‌ایست‌آی از اظهارات برخی افشاگران در مورد جنایات رژیم صهیونیستی نشان می‌دهد که چگونه این رژیم از یک برنامه هوش مصنوعی موسوم به «انجیل» برای شناسایی اهداف انسانی و افزایش شمار قربانیان غیرنظامی استفاده می‌کند. سیستمی که موجب شناسایی اهداف از 50 مورد در سال،‌ طی سال‌های گذشته به 100 مورد در روز در جنگ اخیر رسیده است.

به طور خلاصه، اردوغان توجه افکار عمومی را از وضعیت دشوار اقتصادی در داخل منحرف می‌کند در حالی که لفاظی‌های او در حمایت از حماس تصویر کاذب حامی فلسطین بودن او را تقویت می‌کند.

با وجود اینکه اسرائیلی‌ها مقامات کشور را به خاطر شکست‌های امنیتی فاجعه‌آمیز مربوط به این حملات مسئول می‌دانند اما بعید به نظر می‌رسد که جهت‌گیری اساسیِ سیاستی جامعه اسرائیل تغییر کند.

احتمال یک جنگ منطقه‌ای گسترده کم است. علی‌رغم شعارهایی که از سوی تندروها منعکس می‌شود، واقعیت تفکر استراتژیک ایران ملاحظه‌کارانه‌تر است. حداقل هفت دلیل وجود دارد که تهران احتمالاً از شروع جنگ با اسرائیل به نمایندگی از حماس اجتناب خواهد کرد.

در شرایطی که هنوز چشم اندازهای مشخصی برای پایان جنگ غزه ترسیم نشده است و خسارات روزانه این جنگ برای اسرائیل چیزی در حدود 260 میلیون دلار تخمین زده شده است، انتظار می‌رود که در ادامه راه، اسرائیل شاهدِ چالش‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی گسترده‌تری نیز باشد.