یادداشت

بحث درباره برجام، چه در قالب مناظره بین طرفین موافق و مخالف و چه در قالب جشن نابودی آن یا در شکل سوگواری برای شکست آخرین پروژه بین‌المللی حاکمیت، دیگر موضوع محوری جامعه ایران نیست. توافقی که زمانی کانون منازعات سیاسی و امیدها و ترس‌های اجتماعی بود، اکنون به مرحله‌ای رسیده که نه امکان احیا دارد و نه امکانی برای نابودی بیشتر. تمام شد.

به گزارش تلویزیون رویترز، دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا امروز سه شنبه در مراسم دیدار با فرماندهان و درجه داران ارتش در وزارت جنگ این کشور در سخنانی اعلام کرد: هر کسی دوست ندارد سخنان من را بشنود، جدا از درجه و آینده اش، می تواند این نشست را ترک کند. به عنوان رئیس جمهور، با شما هستم و از شما دفاع خواهم کرد، حتی یک ذره هم تردید نکنید.

اعزام سوخت رسان های آمریکا به منطقه با پیام امیر موسوی از خلیج فارس هم زمان شد:« برای درگیری احتمالی آماده ایم». عراقچی هم در نیویورک گفت: آمریکا دها را به روی دیپلماسی بست. هدف از اسنپ بک و عذرخواهی نتانیاهو از اعراب، زمینه سازی برای تهدید نظامی و قهرمان شدن ترامپ است.

اعزام سوخت‌رسان‌ها و جنگنده های آمریکایی به خلیج فارس و هم زمان بازدید سرلشکر موسوی رئیس ستاد کل نیروهای مسلح از آمادگی پایگاه‌های دریایی ایران در خلیج فارس، نمادی از یک آرایش راهبردی جدید است؛ آرایشی که در آن دیپلماسی، فشار حقوقی و نمایش قدرت نظامی به‌صورت هم‌زمان برای کنترل محاسبات منطقه‌ای به کار گرفته می‌شوند.

درگیری‌ها و تنش‌های منطقه‌ای، حملات اسرائیل به غزه، لبنان، یمن و ایران و تهدیدات مداوم علیه سوریه، مسابقه تسلیحاتی میان کشورهای عربی راه انداخته است.

بیانیه مشترک کشورهای عربی و اسلامی درباره ابتکار ترامپ برای غزه، تصویری دوگانه را ترسیم می‌کند، از یک سو نشانه‌ای از تمایل به تعامل با واشنگتن، و از سوی دیگر کوششی برای تأکید بر خواسته‌های انسانی و سیاسی فلسطینیان. این متن بیش از آنکه تصمیمی قطعی باشد، بیانگر سیاستی محاسبه‌گرانه و پرابهام است.

تحریم‌ها بار دیگر به یکی از مهم‌ترین واقعیت‌های اقتصادی و سیاسی کشور تبدیل شده‌اند. تجربه چند دهه گذشته نشان داده که این پدیده نه موقتی و گذرا، بلکه روندی تکرارشونده است که هر بار با شدت و ضعف متفاوت بر اقتصاد ایران اثر گذاشته است. در چنین شرایطی، پرسش اساسی این است که چگونه می‌توان در برابر فشارهای خارجی تاب‌آوری ایجاد کرد .

در تیر 1404، حذف ارز ترجیحی از پروتئین ارزان و تداوم تخصیص آن به روغن پالم، زنگ خطری جدی برای امنیت غذایی و معیشت اقشار ضعیف است.

بعد از انجام اسنپ‌بک، یک سؤال مهم این است که آیا چین و روسیه می‌توانند کمک مؤثری به ایران برای کاهش اثرات بازگشت قطع‌نامه‌ها بکنند یا خیر. در سه زمینه در تئوری امکان چنین کمکی وجود دارد 1- اجرانشدن شش قطع‌نامه اعاده‌شده، 2- ایجاد مانع و اخلال در کار کمیته تحریم 1738 و پنل کارشناسی 1929 و 3- جلوگیری از انجام اقدامات جدید از سوی شورای امنیت علیه ایران.

مکس بلومنتال خبرنگار مشهور آمریکایی که در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل متحد حضور فعال و پررنگی ( به لحاظ رسانه ای ) ایفا نموده است، جمله ای را به نقل از رئیس جمهور کشورمان مطرح نموده که در نوع خود قابل تامل است.