یادداشت

شهرهای کشورمان، با خیابان‌هایی که گاه به مأمن کودکان بدل شده‌اند، تصویر آشکاری از یک واقعیت تلخ را پیش روی ما می‌گذارد: حضور گسترده کودکانی که به جای کلاس درس و محیط محافظت‌شده، بنای زندگی خود را در فضای آسیب‌زای خیابان می‌گذارند.

بیانیه اخیر شورای همکاری خلیج فارس و اتحادیه اروپا که پس از نشست وزیران در کویت منتشر شد، دو نکته قابل تأمل در مورد کشورمان داشت: نخست، ادعای بی‌اساس درباره «حق حاکمیت» سه جزیره تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی برای امارات متحده عربی، و دوم، درخواست غیرقانونی برای محدودسازی توان موشکی و پهپادی جمهوری اسلامی ایران.

جامعه‌شناسان نه تنها به‌عنوان کارشناسان علمی می‌توانند در توسعه این علم نقش‌آفرینی کنند، بلکه به‌عنوان بهترین و صادق‌ترین مشاوران نهادقدرت در عرصه‌های مختلف اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی می‌توانند راه‌گشا باشند. بسیاری از مشکلات امروز ایران، ناشی از بی توجهی و نادیده‌گرفتن واقعیت‌های اجتماعی است که می‌تواند با مشاوره‌های کارشناسانه جامعه‌شناسان از بین برود.

در دومین نشست از سلسله گفت‌وگوهای راهبردی «گذرگاه»، دکتر حمیدرضا فرتوک‌زاده، از کارشناسان صاحبنظر در حوزه مدیریت و اقتصاد، به تبیین شرایط اقتصادی پس از جنگ 12 روزه پرداخت و تحلیل خود از فضای اقتصاد کلان داخلی و همچنین ضرورت‌ها و بایسته های سیاست‌گذاری نوین برای عبور از این وضعیت تعلیق را طرح کرد.

اجلاس فرماندهان نیروی دریایی ارتش کشورهای ساحلی دریای خزر با امضای سند همکاری‌های جامع راهبردی در این پهنه آبی پایان یافت. نیروی دریایی چهار کشور ساحلی خزر سند همکاری راهبردی امضاء کردند.

اجلاس فرماندهان نیروی دریایی کشور‌های ساحلی خزر نقطه عطفی در همکاری‌های امنیتی منطقه‌ای است. سند راهبردی جدید، همگرایی امنیتی و مخالفت با مداخلات خارجی را تثبیت و مسیر دیپلماسی امنیت محور و توسعه همه‌جانبه در منطقه را هموار می‌سازد.

رهبران کنونی رژیم صهیونیستی که از سرزمین‌های بیگانه آمده‌اند، اکنون بر خاکی حکم می‌رانند که بیش از 67 هزار فلسطینی را در آن قتل عام کرده‌اند؛ بی‌ریشه‌هایی با پرچم استعمار.

دومین سالگرد هفت اکتبر و طوفان الاقصی، صحنه بازتولید روایت یک‌جانبه غربی علیه فلسطین بود. رسانه‌ها و دولتمردان غرب با برجسته‌سازی مظلوم‌نمایی اسرائیل و تحقیر مقاومت، تلاش کردند تصویر تحریف‌شده‌ای از واقعیت غزه ارائه دهند.

با وجود آن‌که ایرانیان بیش از میانگین جهانی کار می‌کنند، بهره‌وری اقتصادی پایین است. چرا ساعت کاری زیاد، به توسعه منجر نمی‌شود و فاصله با کشورهای پیشرفته همچنان باقی است؟

ایرانی‌ها ماهانه بیش از 46 ساعت را در شبکه‌های اجتماعی سپری می‌کنند؛ یعنی بیش از پنج برابر زمانی که صرف مطالعه و ورزش می‌شود. این آمار، زنگ خطری برای سبک زندگی دیجیتال ماست.