یادداشت

در حالی‌که شهر بی‌دفاع غزه زیر سنگین‌ترین بمباران‌های رژیم صهیونیستی جان می‌دهد، مواضع دونالد ترامپ و دولت آمریکا بیش از آنکه برای توقف جنگ باشد، به مثابه چراغ سبزی برای تشدید نسل‌کشی و پاکسازی قومی عمل می‌کند. این همسویی آشکار، مسئولیت مستقیم واشنگتن در فجایع انسانی را برملا می‌سازد.

نشست اضطراری سازمان همکاری اسلامی واتحادیه عرب که به درخواست قطر در پایتخت این کشور یعنی دوحه برگزار شد،از اهمیت قابل توجهی برخوردار است.قطری‌ها پس از آنکه خاک کشورشان مورد تجاوز نیروهای صهیونیستی واقع شد چنین اجلاسی را درخواست کردند. درمورد اینکه نتیجه این کنفرانس چه خواهد بودو چه خروجی‌ای برای منطقه از کنفرانس بیرون می‌آید، چندسناریو قابل طرح و بررسی است.

بحران غزه نه فقط یک تراژدی انسانی، بلکه یک میدان آزمایش برای سنجش کارآمدی نظام بین‌الملل است. آنچه در این میدان برجسته شده، ضعف نهادهای رسمی و در مقابل، قدرت شگفت‌انگیز وجدان‌های فردی است. در حافظه جهانی، تصاویر گرتا تونبرگ در کنار کشتی‌های کمک‌رسان یا خاویر باردم با چفیه روی فرش قرمز، به‌مراتب ماندگارتر از ده‌ها نشست سیاسی و بیانیه رسمی خواهد بود.

اجلاس اضطراری سران کشورهای عربی–اسلامی در دوحه در واکنش به تجاوز رژیم صهیونیستی به خاک قطر برگزار شد. اگرچه بیانیه پایانی سرشار از محکومیت و هشدار بود، اما فقدان هرگونه اقدام عملی نشان داد که فاصله میان شعار و عمل در جهان عرب–اسلامی همچنان عمیق است.

سخنگوی وزارت امور خارجه درخصوص قطعنامه پیشنهادی ایران به کنفرانس عمومی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در وین راجع به ممنوعیت تعرض به تأسیسات هسته‌ای صلح‌آمیز کشورها پیامی منتشر کرد.

وقتی بهترین رتبه‌های کنکور پزشکی، همان سرمایه‌های گزینش‌شده نظام آموزشی، به سرعت جذب کشورهای دیگر می‌شوند، این روند تنها یک خسارت فردی نیست؛ بلکه تهدیدی برای آینده نظام سلامت کشور است. کمبود پزشکان متخصص در رشته‌های حیاتی، مانند بیهوشی یا جراحی مغز و اعصاب، از همین امروز به بحران بدل شده و مسئولان ناگزیر از طرح‌هایی همچون واردات پزشک از خارج شده‌اند.

روزنامه لبنانی «البنا» نوشت: ایران، عربستان، مصر و ترکیه مربع امنیت راهبردی منطقه هستند که نقطه تلاقی آنها سوریه است.

مسعود پزشکیان رئیس‌جمهور در جریان سفر امروز خود با امیر قطر دیدار کرد. او همچنین با رئیس‌جمهور و نخست وزیر عراق هم دیدار کرد.

سفر محمد اسلامی به وین برای شرکت در شصت و نهمین کنفرانس آژانس بین المللی انرژی اتمی، صحنه‌ای راهبردی برای ایران است؛ جایی که با ارائه قطعنامه ممنوعیت حمله به تأسیسات هسته‌ای، هم سکوت آژانس را به چالش می‌کشد و هم استانداردهای دوگانه قدرت‌ها را آشکار می‌سازد.

پرونده هسته‌ای ایران طی دو دهه گذشته، عرصه‌ای برای تصمیم‌سازی‌های کلان ملی بوده است. با وجود چارچوب مشخص و تقریبا ثابت فرآیند تصمیم‌گیری، برخی افراد و جریانات سیاسی تلاش می‌کنند آن را به میدان رقابت‌های جناحی و تسویه‌حساب‌های شخصی بدل نمایند،رویکردی که جز تضعیف انسجام داخلی ثمری ندارد.