نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: «ولادیمیر زلنسکی» رئیس جمهوری اوکراین خطاب به مقام‌های اتحادیه آفریقا این قاره را گروگان جنگ روسیه در اوکراین خوانده و گفته: «آفریقا گروگان کسانی است که جنگ در کشور ما را آغاز کردند.»
پیش از او نیز برخی مقامات غربی از جمله جوزف بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، روسیه را متهم کردند که عامدانه تلاش میکند در جهان گرسنگی به‌بار بیاورد.
نگاهی به پرونده جنگ اوکراین نشان می‌دهد ریشه اصلی جنگ، پیشروی امنیتی غرب به سمت مرزهای روسیه بود و به عبارت دقیق‌تر؛ تنگناهای امنیتی و راهبردی ایجاد شده علیه مسکو در نهایت روسیه را به گزینه نظامی سوق داد.
این وضعیت در شرایطی شکل گرفت که واشینگتن با عدم تمدید پیمان‌های امنیتی و سیاسی گذشته با روسیه، نگرانی‌های راهبردی مسکو در خصوص برنامه‌های کلان ضدامنیتی غرب علیه این کشور را مضاعف کرد.
از سوی دیگر؛ رفتار برخی کشورهای غربی نظیر انگلیس به گونه‌ای است که از قصد آنها برای جلوگیری از دسترسی روسیه و اوکراین به راه حل سیاسی حکایت میکند.
بوریس جانسون نخست وزیر انگلیس که اخیرا برای دومین بار به اوکراین سفر کرده، هرگونه مذاکره سیاسی میان کی‌یف و مسکو را رد و تنها گزینه لندن را میدان جنگ عنوان کرده است!
همچنین بیشتر رهبران اروپایی در سفرهای خود به کی‌یف بر ارسال تسلیحات نظامی به اوکراین که عملا تداوم جنگ نیابتی غرب با روسیه را تشدید میکند، تاکید کرده‌اند.
تاکید مقامات آمریکایی بر طولانی بودن جنگ حداقل تا پایان سال ۲۰۲۲ و نوع کنش این کشور در قبال بحران اوکراین نیز نشان می‌دهد که شکست و مهار کامل روسیه از طریق ادامه جنگ، هدف آمریکا در بحران اوکراین است.
اخیرا در سفر سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه به ترکیه چارچوب‌هایی برای انتقال گندم اوکراین به سایر نقاط جهان مطرح شد که مورد استقبال اروپایی‌ها قرار نگرفت.
اروپا و آمریکا طی ماه‌های گذشته تحریم‌هایی را علیه روسیه وضع کرده‌اند که بخشی از آن را ممانعت از انتقال انرژی و مواد غذایی از روسیه به سایر کشورها تشکیل می‌دهد.
نکته بسیار مهم در خصوص بزرگ‌نمایی بحران غذایی در آفریقا که از سوی کشورهای غربی دنبال می‌شود، تلاش برای عبور اروپا از بحران سیاسی و نظامی افزایش فشار جهانی و بسیج سازمان‌های بین‌المللی برای تبعیت از استاندارد‌های دوگانه غرب است.
اروپا با تلاش برای جهانی کردن بحران غذایی آفریقا پس از جنگ اوکراین به‌دنبال اهداف بشر دوستانه و فعال‌سازی سازمان‌های بین‌المللی برای رسیدگی به موضوع گرسنگی در آفریقا نیست، چرا که هم غرب و هم این سازمان‌ها با وجود در اختیار داشتن گزارش‌های دقیق، هرگز به بحران غذایی و فجایع انسانی افغانستان پس از خروج آمریکا، یمنِ تحت تحریم عربستان یا بحران پانزده ساله غزه نپرداخته‌اند.
با این حال به نظر می‌رسد دولت اوکراین با همراهی متحدین اروپایی خود از مطرح کردن مسئله آفریقا به دنبال همراه کردن کشورهای بیشتری برای ایجاد اجماع جهانی علیه روسیه هستند.
پیش از این نیز زلنسکی از اتحادیه آفریقا خواسته بود وقتی برای سخنرانی به او بدهند و ۵۵ رهبر از کشورهای آفریقایی برای حضور مجازی در این جلسه دعوت شده بودند اما تنها چهار نفر از مقامات این کشورها شخصا در نشست حاضر شدند.
به نظر می‌رسد سبد همراهی با غرب در قاره آفریقا تقریبا خالی بوده و ۱۷ رای ممتنع کشورهای آفریقایی به محکومت روسیه برای اشغال خاک اوکراین نیز نشان‌دهنده این واقعیت مهم در آفریقاست.
قاره سیاه در طول سالیان متمادی به این درک دقیق رسیده است که جهان غرب همواره به این قاره و مردمان آن نگاهی ابزاری داشته و هیچ فرصتی را برای بهره‌جویی از ظرفیت‌های گسترده آفریقا به نفع تامین منافع خود از دست نمی‌دهد.
توسعه بحران انرژی و غذا در جهان اکنون دامن آمریکا و اروپا را نیز گرفته و هر روز ابعاد جدیدی از این بحران ظهور و بروز می‌یابد.
بهتر است جهان غرب برای مدیریت اعتراضات رو به گسترش شهروندان کشورهای اروپایی که موج تورم افسار گسیخته، معیشتشان را با مشکلات بی‌سابقه روبرو ساخته هرچه سریعتر با استفاده از روش‌های سیاسی راهی برای پایان یافتن این بحران نگران کننده بیابد و بیش از این مردم جهان را قربانی امیال زیاده‌خواهانه خود که تحقق آن نیز دور از دسترس است ننماید.
نورنیوز