نورنیوز-گروه بین الملل: حسن العذاری، رئیس فراکسیون صدر در پارلمان عراق، استعفای همه اعضای این فراکسیون را به محمد الحلبوسی، رئیس پارلمان تقدیم کرد. رئیس پارلمان عراق نیز چند روز قبل اعلام کرد که استعفای آنها را پذیرفته است.
البته بر اساس قانون،استعفای نمایندگان باید در پارلمان مطرح و به رای گذاشته شود و پذیرش استعفا از سوی رئیس پارلمان تاثیری در رسمی شدن درخواست استعفا ندارد. در حال حاضر مجلس عراق به مدت یک ماه تعطیل است و تا شروع بکار مجدد پارلمان امکان رای گیری در مورد استعفاهای مطرح شده از سوی نمایندگان جریان صدر وجود ندارد.
استعفای نمایندگان جریان صدر پس از آن مطرح شد که سید مقتدی صدر، رهبر این جریان صدر درنامه ای از نمایندگان عضو این جریان در پارلمان خواست که از نمایندگی مجلس استعفا دهند.وی در بخشی از نامه اش آورده است: "تصمیم گرفتم که در پارلمان معارض بمانم ولی آن ها نتوانستند دولت تشکیل دهند و این وضعیت را بن بست سیاسی نامیدند درحالی که من آن را یک بن بست ساختگی می نامم."
اگرچه این اقدام صدر می تواند عملا پایان حضور صدری ها در ائتلاف سه گانه موسوم به ائتلاف نجات ملی که با احزاب سنی و کرد شکل گرفته نیز باشد لیکن اظهار نظر قطعی در این زمینه هنوز زود است.
برخی کارشناسان مطلع معتقدند که این اقدام صدر در ایام تعطیلی یک ماهه پارلمان این کشور نوعی مانور سیاسی برای تحت فشار قراردادن جریان شیعی رقیب صدری ها یعنی "چارچوب هماهنگی" است و نهایتا به خروج صدری ها از پارلمان عراق منجر نخواهد شد.
انتخابات پارلمانی اخیر عراق به دلیل دخالت خارجی به خصوص رفتار نماینده سازمان ملل در عراق وهمچنین قانون نامتوازن انتخابات در این کشور و همچنین نتایج بحث برانگیز آن منجر به شکل گیری بحران سیاسی در عراق شد که تاکنون نیز به اشکال مختلف ادامه داشته و نتیجه آن عدم شکل گیری دولت بوده است.
اقدام اخیر مقتدی صدر که در تشکیل دولت با استفاده از هم پیمانان سنی و کرد ناکام بوده می تواند در چارچوب دو سناریو ادامه یابد.
اولین آن، استعفای جریان های العزم وابسته به خمیس خنجر و التقدم وابسته به محمد الحلبوسی وحزب دموکرات کردستان عراق وابسته به مسعود بارزانی از پارلمان عراق است که در این صورت پارلمان منحل می شود.البته این سناریو به دلیل هزینه های چند صد میلیون دلاری که برای راهیابی نمایندگان سه جریان ذکر شده به پارلمان انجام گرفته بعید به نظر می رسد.
سناریوی دوم که در صورت موافقت پارلمان با استعفای نمایندگان جریان صدر مطرح می شود، ایفای نقش جریان صدر به عنوان معارضه است.
شکل گیری این روند نیز بدان معنی خواهد بود که جریان صدر با ایفای نقش مخالف تلاش می کند به نخست وزیر ودولت معرفی شده توسط چارچوب هماهنگی برای تحقق مسائل کوتاه مدت فشار بیاورند و با بزرگ جلوه دادن حتی مشکلات کوچک، طرفداران خود را به خیابان بکشاند ومردم را از وضع موجود عصبانی کند تا بالاخره نخست وزیر ودولت را منجر به استعفا نماید.
البته هریک از سناریوهای ذکر شده به چگونگی رفتار سایر بازیگران از جمله مسعود بارزانی که بدنبال موفقیت گزینه خود برای در اختیار گرفتن پست ریاست جمهوری می باشد و همچنین محمد الحلبوسی که میخواهد با ادامه کار پارلمان فعلی در جایگاه ریاست آن تثبیت شود نیز مرتبط است.
در این میان جریان چارچوب هماهنگی وهمپیمانان آن نیز که نمایندگانشان با خروج جریان صدر از پارلمان، جایگزین آنها شده و" کتله اکبر" را برای معرفی نخست وزیر تشکیل خواهند داد نیز در تعیین روند سیاسی آینده نقش محوری خواهند داشت.
جریان چارچوب هماهنگی از ابتدای تشکیل پارلمان با پیگیری مسیر مذاکره با جریان صدر در تلاش بوده تا با ایجاد ائتلاف در جریان های شیعی از شکل گیری اختلاف در بیت شیعی جلوگیری کند لیکن با توجه به رویکردهای خاص جریان صدر موفق به تحقق این ایده نشده است.
روزهای آینده در عراق آبستن تحولات جدید و تعیین کننده ای خواهد بود که ضمن تعیین نمای دولت جدید این کشور،نحوه صف کشی موافقان ومخالفان آن را مشخص خواهد کرد.
گزینه مطلوبی که می تواند شرایط لازم برای خارج شدن عراق از بن بست فعلی را فراهم کند و با افزایش انسجام و وحدت بیت شیعی زمینه مشارکت سازنده سایر گروهها و جریانات قومی و مذهبی در دولت آینده را مهیا نماید رفع اختلاف دو جریان اصلی شیعه یعنی چارچوب هماهنگی و جریان صدر است.
تحقق این شرایط که به طور قطع با افزایش سعه صدر و درک وضعیت خطیر عراق از سوی دوجریان،دست یافتنی است،مطالبه ای است که مرجعیت عالی،مردم و عراق بویژه اکثریت شیعه مذهب این کشور بدنبال ان هستند
نورنیوز