نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: اعضای مجمع ملی اقوام بومی در کانادا در دیدار با شاهزاده چارلز، ولیعهد انگلیس در اُتاوا خواستار عذرخواهی ملکه بریتانیا به دلیل «نسل‌کشی و همگون‌سازی فرهنگی» کودکان بومی در این کشور شدند.
«روزا آرچیبالد» رئیس این مجمع رسما از پرنس چارلز خواسته که به نمایندگی از ملکه الیزابت بابت مرگ هزاران کودک بومی عذرخواهی کند.
سیستم مدارس شبانه‌روزی که بین سال‌های ۱۸۳۱ تا ۱۹۹۶ فعالیت می‌کرد، حدود ۱۵۰ هزار کودک بومی را از خانواده‌های خود جدا و به مدارس مسیحی کاتولیک آورد.
گزارش یک کمیسیون فدرال نشان می‌دهد در این مدارس اعضای یک خانواده، از هم جدا نگه‌داشته می‌شدند. علاوه بر این استفاده از نام بومی توسط دانش‌آموزان ممنوع بوده و باید نام مسیحی اروپایی خود را می‌پذیرفتند. ضمنا هیچ دانش‌آموزی اجازه نداشته آداب و رسوم بومی خود را به‌جا آورد و یا به زبان بومی خود صحبت کند. در غیر این صورت آنها مکرراً مورد تنبیهات بدنی و آزار جسمی قرار می‌گرفته‌اند.
در این میان؛ «جاستین ترودو» نخست وزیر کانادا در واکنش به چنین گزارش‌های هولناکی تنها به ابراز تاسف بسنده کرده و در اقدامی تامل برانگیز تنها از پاپ خواست که از بومیان عذرخواهی کند!
حال این سوال مطرح است که چرا بومیان کانادا خواستار عذرخواهی رسمی ملکه انگلیس شده‌اند؟
نگاهی به تاریخ کانادا نشان می‌دهد که بخش قابل توجهی از این نسل‌کشی در دوران حاکمیت مستقیم انگلیس بر این کشور انجام شده است. کانادا تا سال ۱۷۱۳ مستعمره فرانسه بود اما در این سال انگلیس کنترل آن را در دست گرفت و تا قرن نوزدهم مستعمره این کشور بود. کانادا در سال ۱۹۸۲ استقلالش را از انگلیس اعلام کرد.
نسل‌کشی و تحقیر ملت‌ها بخشی از شیوه حکمرانی انگلیس برای استعمار یا اشغال دیگر کشورها بوده است. نسل‌کشی هندی‌ها و میلیون‌ها ایرانی در جنگ جهانی اول به دلیل قحطی ساختگی انگلیسی‌ها نمودی از این رویکرد انگلیس است. این شیوه هنوز هم در کشورهایی نظیر افغانستان توسط آمریکا و انگلیس دنبال می‌شود.
نکته مهم که موضوع نسل‌کشی در کانادا را همچنان در ردیف یکی از اولویت‌های جامعه بومیان این کشور حفظ کرده، قرار داشتن کانادا تحت سلطه انگلیس است. ساختار حکومت در کانادا از پادشاه، دولت محوری فدرال، دو مجلس سنا و عوام، دولت‌های ایالتی و فرماندار کل به نمایندگی از سلطنت انگلیس تشکیل شده است.
با این وصف می‌توان گفت که ادعای مسئولیت کلیسا در برابر قربانیان مدارس اجباری نوعی انحراف افکار عمومی است.
سیاست‌های حکومت انگلیس برای قرن‌ها مجری این نسل‌کشی بوده و این رخدادها تحت حاکمیت پادشاه یا ملکه انگلیس رخ داده است.
در سال 2018 یک نهاد دولتی در کانادا گزارش داد؛ هنوز هم خطر مرگ یا مفقود شدن زنان بومی کانادا 12 برابر بیشتر از سایر زنان است!
از سوی دیگر در گزارش سال 2018 دیده‌بان حقوق بشر آمده بود که بومیان این کشور هنوز به حداقل‌های زندگی مانند آب آشامیدنی دسترسی ندارند. 40 درصد از بومیان کانادا به دلیل سوء تغذیه و عدم دسترسی به غذای مناسب دچار دیابت نوع 2 شده‌اند. در درمان کرونا نیز بومیان در ردیف آخر قرار دارند.
گزارشی که در سال 2020 توسط موسسه «Statscan» منتشر شده نشان می‌دهد که در پاندمی کرونا، بیش از یک سوم افراد بومی از پسِ هزینه‌های اساسی خود بر نمی‌آیند.
مطالبه عذرخواهی و شرمساری دربار انگلیس در برابر آنچه طی قرن‌های ۱۸ تا ۲۰ بر بومیان کانادا رفته به‌دلیل تداوم ارتباط ساختاری حکومت کانادا با سلطنت انگلیس موضوعی تاریخی نیست و نمی‌تواند به عنوان رخدادی به تاریخ پیوسته که صرفا کلیسای کاتولیک باید در مورد آن عذر خواهی کند مورد توجه قرار گیرد.
نورنیوز