اشک تمساح «ند پرایس» و دم خروسی که بیرون زده است!

نورنیوز ـ گروه سیاست: «ند پرایس» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا با انتشار توییتی اعلام کرد از اعتراضات در ایران حمایت می‌کند!

این اظهارات مداخله‌جویانه در ادامه فضاسازی رسانه‌های غربی تلاشی است برای تحریک‌ گروه‌های ناراضی از وضعیت اقتصادی تا زمینه امنیتی کردن فضای اجتماعی را فراهم آورد.

او در حساب توئیتری خود معترضان ایرانی را شجاعانی خوانده که برای گرفتن حقشان به پا خواسته‌اند! پرایس گفته است دولت آمریکا از حق آنها حمایت می‌کند.

 این ابراز همدلی در شرایط سخت اقتصادی درحالی صورت می‌گیرد که مردم ایران سال‌ها با تحریم‌های ظالمانه، ضد حقوق بشری و غیرانسانی آمریکا دست و پنجه نرم می‌کنند.

جالب اینکه ند پرایس سخنگوی دستگاهی است که با خروج غیر مسئولانه از برجام هزینه‌های اقتصادی زیادی را بر ایران و طرف‌های قرارداد اقتصادی ایران تحمیل کرد.

همزمانی این اعلام موضع با مذاکرات وین نیز به خوبی آشفتگی سیاست خارجی دولت باید را نشان می‌دهد.

توصیه‌های زیادی از سوی نخبگان به دولت آمریکا وجود دارد که کمپین فشار حداکثری را شکست خورده می‌داند اما ظاهرا دولت آمریکا به دلایل پرستیژی نمی‌خواهد اشتباه خود را بپذیرد.

نگاهی به سابقه مداخله‌جویی آمریکایی‌ها در مسائل ایران نشان می‌دهد این دولت از سال ۱۳۳۲ تاکنون تقریبا در تمام بزنگاه‌های سیاسی ایران تلاش کرده با امنیتی کردن اعتراضات، مطالبات اصلی مردم را منحرف کرده و از آب گل‌آلود ماهی بگیرد.

نکته جالب توجه در این باره این است که آمریکایی‌ها اعم دموکرات یا جمهوری‌خواه هیچ‌گونه خط قرمزی برای مداخله در ایران نداشته‌اند، به طوری که از هر گروه معارض، مخالف و حتی منتقد جمهوری اسلامی حمایت کرده‌اند.

آنها از تروریست‌های الاحوازیه و جندالله گرفته تا منتقدین داخلی، هرگاه مجالی بوده سعی کرده‌اند با دخالت‌های خود ثبات در ایران را از بین ببرند.

تقارن بازداشت دو اروپاییِ عامل خراب‌کاری و آشوب از سوی وزارت اطلاعات که سعی داشتند با سوء استفاده از مطالبات مردمی اعتراض مردم را منحرف و به بحران تبدیل کنند با این اظهارات نیز قابل توجه است.

هم‌زمانی این رخداد با هوچی‌گری‌های بین‌المللی فرانسه و انگلیس می‌تواند برنامه غربی‌ها برای اعمال فشار بیشتر و امتیازگیری در مذاکرات باشد، چرا که تاکنون ایران بر خواسته‌های قانونی خود پایبند بوده و شرایط شفافی را در مذاکرات برای طرف مقابل ترسیم کرده است.

مجموع این تحولات بیانگر این حقیقت است که ادعای پرایس همان سیاست آمریکای پیش از بایدن است، مگر اینکه آمریکایی‌ها تغییر واضحی در رویکرد خود نشان دهند.

تضاد معنایی این دست اظهارات مداخله‌جویانه با شعار دلسوزی و همراهی با مردم ایران در کنار رفتارهایی مانند تحریم دارویی، ممانعت از تحصیل ایرانیان در دانشگاه‌ها و بدعهدی‌ در قراردادهای بین‌المللی چیزی جز پیمودن راه شکست‌خورده آمریکا در گذشته نیست.

از این رو مردم ایران با اتکا به تجربه ۶۹ ساله عهدشکنی و بحران‌سازی آمریکایی‌ها به خوبی می‌دانند که دلسوزی این دولت ریشه‌ای در واقعیت ندارد.