نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: لبنان در آستانه برگزاری مهمترین انتخابات پارلمانی در 30 سال گذشته است، انتخاباتی که 25 اردیبهشت‌ماه برگزار می‌شود و حزب‌الله از آن به عنوان یک جنگ سیاسی یاد می‌کند.
این جنگ به لحاظ اهمیت دستِ کمی از جنگ 33 روزه ندارد، جنگی کاملا آمریکایی-اسرائیلی که با پشتیبانی مالی رژیم‌های عرب حوزه خلیج فارس در اتاق فرمان سفارت آمریکا در بیروت سامان‌دهی شده است.
محور غربی، عبری و عربی تلاش می‌کند این انتخابات را به جنگی برای بقاء جریان‌های مخالف محور مقاومت تبدیل کند. این جنگ سیاسی با هدف محدود کردن حزب‌الله به عنوان عنصری تعیین‌کننده در تحولات منطقه‌ای می‌کوشد با شعار خلع سلاح حزب‌الله، مقاومت را عامل اصلی مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم لبنان معرفی نماید.
در همین راستا؛ «سعاده الشامی» نماینده عضو حزب «السوری القومی الاجتماعی» (شاخه غیررسمی حزب بعث سوریه در لبنان) در هیئت وزیران لبنان اخیرا اعلام کرد اقتصاد لبنان ورشکسته است. این حزب در دو قطبی‌های 2005، جنگ 2006، درگیری ماه مه 2008 و... همواره متحد وفادار حزب‌الله بود و این بدان معناست که مقاومت موافق «اعلان ورشکستگی» است و با این موضع‌گیری طرف مقابل را در برابر حربه مشکلات معیشتی خلع سلاح کرده است.
در این دوره از انتخابات پارلمانی لبنان، 718 نامزد (5 نامزد برای هر کرسی) در قالب 103 فهرست با یکدیگر رقابت می‌کنند. همچنین در این دوره 118 زن در فهرست‌های انتخاباتی حضور دارند که بیشترین تعداد حضور بانوان در ادوار انتخابات پارلمانی است.
هم اکنون جریان ۸ مارس که نزدیک به حزب‌الله است، ۷۲ کرسی در پارلمان لبنان دارد که شامل احزاب جریان ملی آزاد، المرده، اتحادیه انقلابی ارمنی، حزب دموکرات لبنان، حزب ناسیونال سوسیالیست سوری، جنبش امل و… است.
در مقابل جریان ۱۴مارس که مخالفان حزب‌الله و جریان مقاومت را شامل می‌شوند 48 کرسی را به خود اختصاص داده‌اند. این گروه‌ها شامل حزب القوات، جریان المستقبل، حزب کتائب، جریان قرنه شهوان، حزب لیبرال ملی، جنبش نوسازی دموکراتیک، جنبش راست دموکراتیک و ائتلاف ملی لبنان، همواره عامل اصلی مسائل و مشکلات این کشور بوده و وابسته به غرب و دلارهای نفتی سعودی هستند.
در انتخابات 25 اردیبهشت در میان جریان‌های مسیحی که طبق قانون نیمی از پارلمان را در اختیار دارند همچنان رقابت اصلی بین جریان ملی آزاد وابسته به «میشل عون» و «جبران باسیل»، حزب القوات متعلق به «سمیر جعجع» و جریان المرده به رهبری «سلیمان فرنجیه» خواهد بود.
در بین احزاب شیعی نیز پیش‌بینی می‌شود که همچنان ائتلاف وفاداران مقاومت یعنی حزب‌الله و جنبش امل اکثریت کرسی‌ها را از آن خود کند.
در بین دروزی‌ها نیز رقابت اصلی بین حزب سوسیالیست ترقی‌خواه متعلق به «ولید جنبلاط»، دموکرات‌ها به رهبری «طلال ارسلان» و التوحید العربی متعلق به «وئام وهاب» است و احتمالا کرسی‌های آنان نیز همچون گذشته تقسیم می‌شود.
اما جریان‌های اهل سنت با توجه به کناره‌گیری «سعد حریری» و فشارهای «محمد بن‌سلمان» ولیعهد سعودی با شکاف عمیقی مواجه شده و با بیشترین تغییر مواجه خواهند بود. البته هر چند دلارهای سعودی به کمک «فواد سنیوره» و «بهاء حریری» آمده‌اند اما به‌نظر نمی‌رسد بتوانند تغییر قابل توجهی به وجود آورند.
پیشتر کشورهای عربی شورای همکاری خلیج فارس که هم‌سو با تحریم‌های اقتصادی و امنیتی آمریکا سفرای خود را از لبنان فراخوانده بودند تا بلکه بتوانند بر دولت این کشور برای محدود کردن حزب‌الله فشار بیاورند، پس از شکست در این پروژه، از چندی قبل بی سر و صدا سفارت‌خانه و فعالیت‌های سیاسی خود را مجددا فعال نموده‌اند.
روزنامه کویتی «الرأی» در این خصوص نوشته است: بازگشت «ولید بخاری» سفیر عربستان به بیروت و وعده کمک 36 میلیون دلاری سعودی از طریق مرکز امداد «ملک سلمان» حاکی از دور جدیدی از مداخلات ریاض در فرآیند انتخابات لبنان است، فرآیندی که زیر عنوان حمایت از مردم لبنان آغاز شده و طی روزهای اخیر شاهد گردهمایی جریان‌های غرب‌گرای لبنانی با سفیر عربستان در قالب شرکت در محافل افطاری به دعوت او بودیم.
سعودی‌ها در انتخابات گذشته بیشترین حمایت مالی را از جریان‌های اهل سنت و گروه‌های مسیحی مخالف حزب‌الله داشتند، اما به‌نظر می‌رسد در انتخابات اخیر دلارهای سعودی بیشتر به سمت حزب مسیحی القوات وابسته به سمیر جعجع سرازیر شود.
سمیر جعجع که سوابق مزدوری او برای رژیم صهیونیستی ثابت شده همچنان مهره اصلی جریان عبری-عربی است. او هرچند به لحاظ حزبی و طایفه‌ای در تمامی جغرافیای لبنان حضور ندارد اما با صرف هزینه‌های سنگین وظیفه خرید آراء را بر عهده دارد.
تطمیع مالی با سوء استفاده از شرایط سخت اقتصادی و معیشتی از یک سو و گرفتن انگشت اتهام به سوی حزب‌الله و سلاح مقاومت دو رویکرد اصلی جریان‌های مخالف مقاومت در این انتخابات است.
از سویی؛ بخش مهمی از فرآیند انتخابات مربوط به اخذ رای از لبنانی‌های مقیم خارج است، فرآیندی کاملا غیر شفاف که امکان هرگونه تخلف در آن وجود دارد.
در شرایط کنونی هیچ آمار مستندی از تعداد رای‌دهندگان لبنانی مقیم خارج وجود ندارد، ضمن آنکه به دلیل فشارهای سیاسی و محدودیت‌های ایجاد شده، نامزدهای جریان مقاومت در هیچ یک از کشورهای اروپایی، آفریقایی و آمریکای لاتین امکان تبلیغ علنی ندارند.
آنچه اما مسلم است اینکه؛ دسیسه‌های خارجی قادر به تغییر معادلات سیاسی در لبنان نیست، چه، عموم شهروندان لبنانی از همه اقوام و مذاهب به این نتیجه رسیده‌اند که وضع موجود حاصل عملکرد جریان‌های وابسته به بیگانه است و رویکرد مقاومت تنها راه برون رفت از آن است.
نورنیوز