نورنیوزـگروه فرهنگ: آیات این سوره بر خلاف سایر سوره ها که اواخرش همان منظورى را افاده مى‌کند که اوائلش افاده مى کرد، داراى غرض واحدى نیست .
اول این سوره مربوط به بیزارى از کفار است ، و قسمتى از آن مربوط به قتال با مشرکین و قتال با اهل کتاب ؛ و قسمت مهمى از آن در باره منافقین است.و آیاتى از آن مسلمانان را به قتال تحریک مى کند، و متعرض حال کسانی است که از جنگ تخلف ورزیدند، و آیاتى مربوط به دوستى و ولایت کفار است ، آیاتى راجع به زکات است ، و همچنین مطالبى دیگر.
مفسرین در اینکه این آیات، سوره ایست مستقل و یا جزئی از سوره انفال است ، اختلاف کرده اند، و اختلافشان در این باره منتهى مى شود به اختلافى که صحابه و تابعین در این باره داشته اند. روایت وارده از ائمه اهل بیت (علیهم السلام ) در این باره نیز مختلف است ؛ چیزى که هست از نظر صناعت آن دسته از روایات که دلالت دارد بر اینکه این آیات ملحقند به سوره انفال رجحان دارد و به نظر قوى مى رسد.
این سوره برخلاف سوره‌های دیگر قرآن بدون «بسم الله الرحمن الرحیم» شروع شده است. مفسران برای این موضوع چند دلیل گفته‌‌اند:
* این سوره به دنبال سوره انفال نازل شده و هر دو یک سوره به حساب می‌آیند.
* «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» آیه رحمت و امان، ولى سوره برائت براى برداشتن امان و رفع آن است؛ به همین دلیل بسم اللَّه در آغاز این سوره نیامده است.
آیه مشهور سوره
یکی از آیات مشهور این سوره ، آیه ۱۲۲ آن است:
وَمَا کَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِیَنفِرُ‌وا کَافَّةً ۚ فَلَوْلَا نَفَرَ مِن کُلِّ فِرْ‌قَةٍ مِّنْهُمْ طَائِفَةٌ لِّیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ وَلِیُنذِرُ‌وا قَوْمَهُمْ إِذَا رَ‌جَعُوا إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُ‌ونَ
و شایسته نیست مؤمنان همگى [براى جهاد] کوچ کنند. پس چرا از هر فرقه‌اى از آنان، دسته‌اى کوچ نمى‌کنند تا [دسته‌اى بمانند و] در دین آگاهى پیدا کنند و قوم خود را -وقتى به سوى آنان بازگشتند بیم دهند- باشد که آنان [از کیفر الهى] بترسند؟
دلیل نام گذاری سوره:
برای این سوره چندین نام (تا ۱۴ نام) برشمرده‌اند که در میان آنها دو نام مشهورترند: برائت و توبه. «برائت» که در بیشتر روایات آمده، برگرفته از آیه نخست است و «توبه» که در بعضی از روایات به آن اشاره شده، به این دلیل است که در این سوره آیات متعددی درباره توبه آمده است.
سوره توبه جزو سوره‌های مدنی است.
نورنیوز