نورنیوزـگروه فرهنگ: هنر جزو لاینفک هویت هر ملتی است؛ زیرا نمادی از فرهنگ و ارزش های ملی، دینی، انسانی به شمار می رود.
فرهنگ ایرانی دارای ویژگی های برجسته و بی نظیری است؛ رسوم و سنت های مختلف، معرف پویایی و رشد فرهنگ ایرانی و دارای نمادهای هنری بسیاری است. یکی از این نمادهای هنری، موسیقی است.
ایران خاستگاه موسیقی‌هایی غنی و متنوع است و موسیقی سنتی ایران به عنوان یکی از مؤلفه‌های فرهنگ و هنر ایرانی به‌شمار می‌رود. تقریباً همهٔ اقوام ایرانی دارای موسیقی محلی ویژهٔ خود هستند.
برای حفظ جایگاه فرهنگ موسیقی ملی باید مزیت های هویتی- هنری خود را شناخت و مانع رسوخ فرهنگ بیگانه در پیکره ی موسیقی ملی شد.
یکی از مهم ترین عرصه های ظهور و بروز آثار بعد از پیروزی انقلاب اسلامی جشنواره موسیقی فجر بوده است.
جشنواره ای که در سال ۱۳۶۴ فعالیت خود را با عنوان جشنواره سرود و آهنگهای انقلابی آغاز کردو چهارسال بعد نام خود را به جشنواره موسیقی فجر تغییر داد. این جشنواره در سال ۱۳۷۰ به صورت بین المللی و با حضور گروهی از نوازندگان سایر کشورها در رشته ها و سبک های مختلف موسیقی برگزار شد.
امروز پس از ۳۷ سال از پرواز سیمرغ موسیقی بر آسمان فرهنگ ایران زمین، خبری از حضور پر فروغ اصالت و ارزش های ملی نیست.
عدم حضور چهره های نامدار موسیقی ایرانی در جشنواره ملی موسیقی فجر، نمودی از این کم فروغی است.
این در حالی است که بخش رقابتی سی و هفتمین جشنواره موسیقی فجر به صورت باکلام و بی‌کلام در بخش‌های موسیقی (دستگاهی، نواحی، کلاسیک غربی، تلفیقی، پاپ، معاصر و ارکسترال ایران، کودک) و ناشر برگزیده فعالیت داشته است.
بخش غیر رقابتی سی و هفتمین جشنواره موسیقی فجر بر اساس آیین نامه جشنواره با هدف شناسایی، ظرفیت سازی و حمایت از فعالیت های خلاقانه هنرمندان و گروههای موسیقی سراسر کشور با اولویت معیارهای هنری در هر شاخه از موسیقی تهیه و تنظیم شده است.
با توجه به اینکه این عدم حضور، زنگ خطری است برای کاهش رشد واعتلای فرهنگ موسیقایی، این سوال مطرح می شود که چرا دبیرخانه ای برای بررسی کمی و کیفی آثار ارسالی وجود ندارد؟
آیا عدم حضور نخبگان عرصه موسیقی در کنار عدم وجود دبیرخانه و خط مشی مناسب جهت داوری ،امکان رقابت صحیح و فرهنگ ساز هر چه بیشتر در جهت اعتلای هویت ملی را به وجود می اورد؟
حضور کمرنگ گروههای موسیقی محلی، حذف بخش پژوهش، کودک، بانوان و ارکستر ملی نیز از کاستی های ملموس جشنواره بیست و هفتم بود.
با توجه به سابقه درخشان این جشنواره در رشد و اعتلای هنر اول و تاثیرات قابل ملاحظه آن در معرفی هویت و فرهنگ اصیل ایرانی، جشنواره موسیقی فجر باید با تکیه بر موسیقی اصیل ایرانی، کلاسیک غربی، سمفونیک و بین الملل و با هدف تقویت موسیقی جدی وفاخر و باحضور هنرمندان بزرگ ایرانی و خارجی، به جشنواره ای معتبر و شناخته شده در سطح بین الملل تبدیل شود.
بدیهی است تدوین و اجرای نقشه جامع موسیقی کشور و سرمایه گذاری لازم می تواند تحقق بخش این راهبرد باشد.
در این صورت است که جشنواره موسیقی فجر می تواند از اثرگذاری و جریان سازی مناسب بر موسیقی کشور برخوردار و سفارش موکد رهبر معظم انقلاب که فرمود " در زمینه موسیقی، باید آثاری پدید آورد که برای ملت‌ها و انسان‌های صاحب اندیشه و خردمند، راهگشا باشد" را عینیت بخشید.
نورنیوز