به نام پدر

نورنیوز- گروه فرهنگ: تاریخ سیاسی، فرهنگی و اجتماعی ایران و اسلام نه مدیر کم داشته، نه فقیه و مجتهد، نه معلم، نه عارف صاحب نفس، نه مبارز سیاسی شجاع و نه سیاستمدار بلکه سرشار از فرهیختگانی است که به چند هنر آراسته و برخی از ویژگی های پیش گفته را در وجود خود پرورده بودند.

اما فرزانگانی که به تمام این فضایل آراسته و همزمان به ظهور و بروز رسانده باشند آنقدر زیاد نیستند که با درک محضر یکی شان بتوان به سادگی از آن عبور کرده و یادی از او نکرد. 

استاد فرزانه،‌ حضرت آیت الله مهدوی کنی (ره) یکی از همان معدود فرزانگان ایران و اسلام است که به ندرت می توان همانند او را در آنِ واحد یافت. 

تجربه درک محضر بزرگانی چون آیت الله مهدوی کنی، آنقدر شیرین است که بزرگی های برخی دیگر را در قلب و ذهن ناچیز می کند. 

آیت الله برای بیشتر کسانی که او را از نزدیک درک کرده اند چه دوست و چه دشمن منبعی از الهام بوده و هست،‌ الهام فضایل اخلاقی، معرفت دینی، بصیرت سیاسی، دانش فقهی، سیاست ورزی خردمندانه، صداقت شجاعانه و صراحت مومنانه. 

آیت الله، منبع آموزش حکمرانی در زمانه ایست که به شدت به الگوی اخلاقی پاک در سیاست ورزیِ متهم به ناپاکی نیاز دارد.

آیت الله برای شاگردانش استاد بود، برای همان ها پدر هم بود، دوست هم بود، مشاور هم بود.

نمی دانم کدام دانشجویی در کدام دانشگاه دنیا هر روز رییس دانشگاه خود را دیده، با او درددل می کند، با او می خندد و گریه می کنند و برای ماتمش چون پدرمردگان اشک می ریزد؟

آیت الله هرروز با ما خندید و گریه کرد. 

مقامات عالی رتبه ای که در انتظار ملاقات او بودند و هر کدامشان یک دوجین محافظ داشتند با فرزندانش که حتی گاه نامشان را هم نمی دانست برابر می پنداشت و با همین رویکرد، بزرگی ظاهری رجل بودن را در قلب و دل دانشجویانش کوچک نمود.

معلمی که تجسم اخلاق عملی و نماد امیدواری به رحمت خداوند بود.

مردی که حتی عصایش منبع خاطره ها و لبخندش آرامش دلهای دوستدارانش بود. 

استادی که بزرگترین خواسته اش از دانشجویان، عمل به وصیت امام صادق (علیه السلام) بود که:

«کونُوا لَنا زَیْناً وَ لا تَکونُوا عَلَیْنا شَیْناً».

29 مهرماه سالگرد ارتحال فقیه مجاهد، معلم اخلاق، سیاستمدار صادق حضرت آیت الله مهدوی کنی (رحمه الله علیه) است. 

روحش شاد، نامش جاودان و راهش پررهرو باد.

 پی نوشت : 

1. کاش نام ایشان چنانکه در دلها جاودانه است در تقویم نیز با عنوانی چون روز "حکمرانی دینی" یا روز "پیوند اخلاق و سیاست" ماندگار شود.

2. امیدوارم دانشجویان و دانش آموختگان مکتب پرثمرش، مایه زینت امام صادق (ع) باشند‌.