نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: آمریکا و ناتو پس از 20 سال اشغال‌گری در حالی از افغانستان فرار کردند که ناامنی برجای مانده از حضور اشغالگران، موج جدیدی از آوارگان افغانستانی به سوی مرزهای این کشور روانه شده‌اند.
بحران پناهجویان و آوارگان در حالی افغانستان را فرا گرفته و همسایگان این کشور را با مشکلات عدیده‌ای مواجه ساخته که کشورهای اروپایی و آمریکا از پذیرش آنها خودداری کرده و عملا زمینه‌ساز درد و رنج بیشتر مردم افغانستان شده‌اند.
جالب اینکه؛ در نشست اخیر گروه 7 تصمیمی مبنی بر کمک به پناهجویان گرفته نشد و تاکید اعضاء به ویژه انگلیس، آمریکا و فرانسه بر خارج کردن اتباع غربی از افغانستان بود در حالی که هزاران شهروند افغانستانی در فرودگاه کابل در شرایط اسفناک خواهان خروج از کشور بودند.
اسلوونی رئیس دوره‌ای اتحادیه اروپا نیز رسما از خودداری کشورهای اروپایی از پذیرش پناهجویان افغان سخن گفته است.
کشورهای غربی در حالی از پذیرش پناهجویان افغان خودداری کرده و سعی دارند آنها را به کشورهای منطقه راهی کنند که مسئولیت آنها در خصوص پناهجویان و آوارگان مطابق کنوانسیون‌های بین‌المللی کاملا واضح و روشن است.
آمریکا و بیشتر کشورهای اروپایی از امضاکنندگان کنوانسیون 1951 پناهجویان بوده و بر اساس حقوق بین‌الملل موظف به پذیرش پناهجویان هستند لذا عدم پذیرش و یا اخراج پناهجویان توسط این کشورها امری خلاف قانونی است که خود بدان متعهد شده‌اند.
غربی‌ها با استفاده از واژه «مهاجران» به جای «پناهجویان» افغان در حالی می‌خواهند ماهیت حقوقی مسئله را تغییر داده و رفتارهای غیر انسانی خود را توجیه کنند که حقیقت امر آن است که وضعیت کنونی افغانستان مصداق آوارگی و پناه‌جویی است و لذا مسئولیت قانونی این کشورها پذیرش این افراد است و نمی‌توانند از این مسئولیت شانه خالی کنند.
از سویی؛ کشورهای غربی در قبال پناهجویان افغان دارای مسئولیت اخلاقی هستند، زیرا بیشتر کسانی که به دنبال خروج از افغانستان هستند و یا آواره شده‌اند، کسانی هستند که در طول 20 سال گذشته به عنوان مترجم و یا کارمند محلی و یا خبرچین در خدمت اشغالگران بوده‌اند.
از سوی دیگر؛ آمریکا و متحدانش به دلیل 20 سال اشغال افغانستان از نظر سیاسی، اقتصادی و امنیتی مسئول مشکلات افغانستان هستند، زیرا فاجعه انسانی و بحران سیاسی حاکم بر افغانستان ثمره 20 سال اشغال این کشور است که به دلیل عدم تعهدپذیری اشغالگران رقم خورده است.
کشورهای غربی علاوه بر مسئولیتشان در خصوص پذیرش و اسکان پناهجویان افغان باید از یک سو خروج کامل و پایان مداخله در امور افغانستان را اجرایی کرده و از سوی دیگر به حمایت از طرح‌های کارآمد و عملی نظیر طرح‌های جمهوری اسلامی ایران برای تحقق وفاق سیاسی و برقراری امنیت و ثبات پایدار در این کشور بپردازند.
غرب نمی‌تواند ادعای حقوق بشر سر دهد اما از پذیرش مسئولیتش در قبال پناهجویان افغان شانه خالی کند و از طرق جایگزین به استمرار بحران در این کشور دامن بزند.
جمهوری اسلامی 40 سال است که همواره دوستانه و صمیمانه میزبان آوارگان همسایگانش از جمله مردم مظلوم افغانستان بوده و برای تحقق صلح و ثبات پایدار در این کشور از هیچ تلاشی فروگذار نکرده و در کنار برگزاری نشست‌های متعدد برای نزدیک شدن دیدگاه گروه‌های افغان طرح‌های منطقه‌ای و جهانی متعددی برای حل بحران این کشور ارائه کرده است.