نورنیوز-گروه اجتماعی: رعایت پروتکل ترجیع بند بسیاری از توصیه های مسئولین و نهادهای بهداشتی به مردم در دو سال اخیر است. حالا شنیدن این جملات بیش از همه چیز ما را یاد استفاده از ماسک، شست و شو و ضد عفونی دست ها و رعایت فاصله اجتماعی می اندازد.
اما رعایت پروتکل ها و دستورالعمل های بهداشتی را باید فراتر از این موضوعات دانست و کمی جدی تر و عمیق تر به تاثیر آن در شیوع بیماری توجه کرد. دفع صحیح زباله ها و دور نگهداشتن آلودگی ها از محیط های عمومی از جمله مسائل اصلی رعایت این پروتکل هاست.
در ماه های گذشته گزارشاتی از مشکلات دفع زباله و ساماندهی فاضلاب در شهرستان ورامین در رسانه ها منتشر شده است. در بیشتر این گزارشات اهالی از مشکلات به وجود آمده در اثر رها شدن زباله ها می گویند و آن را خطری برای سلامت عمومی همشهری های خود می دانند.
یکی از اهالی شهرستان ورامین می گوید: مشکل تخلیه زباله در جای جای شهرستان ورامین دیده می شود. اگر فردی مبتلا به کرونا در منزل باشد و دستمال و یا چیزی را که آلوده به ویروس باشد را در سطل زباله بریزد و پلاستیک حاوی ویروس پاره شود. ویروس به راحتی در هوا پراکنده می‌شود. همچنین زباله گردها نیز به این ویروس مبتلا می شوند. مردم خیلی از عدم تخلیه زباله گله دارند و ناراحت هستند. کسی به داد ما نمیرسد.
گلایه اهالی مجتمع ۱۰۰۰ واحدی شهرک گلشهر قرچک از بوی تعفن فاضلاب نیز بارها در رسانه ها بازتاب داده شده است اما مردم می گویند مسئولین اقدامی زیربنایی برای حل مسئله انجام نداده اند و صرفا از سر رفع تکلیف قولهایی داده اند. مجتمع مسکونی ۱۰۰۰ واحدی شهرک گلشهر قرچک چند سال است که از مشکلاتی همچون، بوی تعفن فاضلاب، نبود فضای سبز ورزشی و مشکلات اجتماعی دیگر رنج می‌برند.
همچنین برخی از مردم از رهاسازی زباله های بیمارستانی در این منطقه سخن گفته اند و آنرا عاملی خطرناک برای بهداشت منطقه دانسته اند. آنها می گویند بارها تذکرات لازم به نهادهای متولی داده شده است. یکی از آنها می گوید: صدها بار مودبانه و برای سلامتی مردم تذکر دادیم شرایط جمع آوری و دفع زباله های درمانگاه های بخش خصوصی در ورامین مناسب نیست. اگر یکبار به شهردار، شورای شهر و فرماندار انتقادی میکردیم که منصفانه نبود چه برخوردی با رسانه های محلی می شد؟ چرا وقتی انتقاد ما درست و منصفانه است کسی پیگیری نمی کند؟
مطالبات این مناطق و سایر شهرستانهای ایران همواره مسائل رفاهی و عمومی شهر ها را شامل می شده است و رسانه های محلی مهمترین کانال ارتباطی آنها با مسئولین هستند. شاید باید در نحوه مواجهه مسئولین با این رسانه ها تجدید نظر شود و نقدهای آنها راهی برای افزایش رفاه عمومی تلقی شود.