نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: افغانستان طی هفته‌های اخیر به دلیل تکرار سیاست‌های یک‌جانبه آمریکایی‌ها در مسیر سرنوشتی نامعلوم قرار گرفته است. رفتار بحران‌ساز آمریکایی‌ها زمانی آشکارتر می‌شود که فرماندهان نظامی افغانستان اعلام کردند آمریکایی‌ها بدون هماهنگی با آنها شبانه از بگرام فرار کردند.
در مقابل اما؛ جمهوری اسلامی ایران در چارچوب حل مسالمت آمیز و ایجاد وفاق ملی در افغانستان وارد میدان شده و مورد حمایت و استقبال گروه‌ها و دولت افغانستان قرار گرفته است که نتیجه آن نیز مذاکرات مثبت هیات‌های افغانستانی در تهران بوده است.
این در حالی است که آمریکایی‌ها با فضاسازی گسترده رسانه‌ای همواره بر آن بوده‌اند تا جمهوری اسلامی را تهدیدی برای امنیت منطقه معرفی کرده و علاوه بر موضوع هسته‌ای، خروج ایران از معادلات منطقه و حذف توان موشکی آن را مطالبه کنند.
با این وجود؛ چرا همه طرف‌های افغانستانی ضمن تاکید بر اخراج آمریکا، بر لزوم نقش آفرینی ایران در حل بحران‌های این کشور تاکید دارند؟ پاسخ به این پرسش را می‌توان در تفاوت عملکرد ایران و آمریکا در قبال افغانستان و منطقه جستجو کرد:
ـ به اذعان بایدن تنها کارکرد آمریکا در عرصه مبارزه با تروریسم، ترور بن لادن بوده که آن هم با شکل‌گیری و تقویت امثال داعش در افغانستان جبران شده است. در نقطه مقابل اما؛ ایران و جبهه مقاومت کانون مبارزه با تروریسم بوده است.
ـ طی 4 دهه گذشته، ایران همواره میزبانی دوست و برادر برای مردم جنگ‌زده افغانستان بوده حال آنکه آمریکا طی 20 سال اشغال افغانستان موجب کشتار 47 هزار غیرنظامی و مهاجرت دو میلیون و 700 هزار نفر به خارج و چهار میلیون آواره در داخل این کشور شده است.
ـ آمریکایی‌ها نه تنها اقدامی برای مبارزه با مواد مخدر در افغانستان صورت نداده بلکه میزان تولید را از 200 تن به 9 هزار تن افزایش داده‌اند حال آنکه به اذعان گزارش اخیر سازمان ملل، ایران در صدر مبارزه با مواد مخدر و تلاش برای کشت جایگزین در افغانستان بوده است.
ـ میان ملت ایران و افغانستان قرابت‌های تاریخی، فرهنگی، دینی و اجتماعی گسترده‌ای وجود دارد که حرکت خودجوش ملت افغانستان در تشکیل لشکر فاطمیون برای دفاع از حرم نمودی از آن است. در نقطه مقابل غربی‌سازی فرهنگی آمریکایی‌ها با واکنش گسترده مردم افغانستان مواجه شده است.
ـ آمریکا با سیاست تفرقه‌افکنی در حالی پیگیر تجزیه افغانستان بوده که جمهوری اسلامی همواره بر اصل همگرایی و تعامل افغان ـ افغان تاکید داشته است.
ـ آمریکا و شرکای غربی‌اش در حالی در این سال‌ها به تاراج منابع افغانستان مشغول بوده‌اند که ایران همواره در چارچوب انتفاع دو جانبه، به چشم یک شریک اقتصادی به افغانستان نگاه کرده است.
ـ آمریکا همواره افغانستان را محلی برای ایجاد شکاف در منطقه و اعمال فشار بر کشورهای همسایه دانسته است و با ادعای تحریم بودن کشورهای ایران، چین، روسیه و... به دنبال محاصره و وابسته‌سازی افغانستان بوده است حال آنکه جمهوری اسلامی بر اصل همگرایی منطقه‌ای برای کمک به افغانستان تاکید داشته که طرح صلح 1397 با حضور ایران، چین، روسیه، پاکستان و هند برای کمک به افغانستان از جمله این اقدامات است.
ـ نکته مهم تفاوت در کارنامه منطقه‌ای ایران و آمریکاست. آمریکا در هر کشوری که وارد شده از افغانستان و عراق گرفته تا سوریه و لبنان و لیبی و... جز جنگ، کشتار، ناامنی و بحران‌های اقتصادی و شکاف‌های اجتماعی و سیاسی ارمغانی برای آن کشورها نداشته است در حالی که جمهوری اسلامی همواره برای برقراری ثبات و امنیت، تحقق روند سیاسی بر اساس خواست و دموکراسی مردم سالارانه در کشورهای منطقه تلاش کرده است که نمود آن را در عراق، سوریه، فلسطین و... می‌توان مشاهده کرد.
بر اساس آنچه ذکر شد می‌توان دریافت که نقطه اجماع در میان مردم، دولت و جریان‌های افغانستانی دوری از آمریکا و بهره‌گیری از ظرفیت‌های ایران برای رسیدن کشورشان به ثبات و امنیت پایدار است، رویکردی که برگرفته از صداقت رفتاری و گفتاری جمهوری اسلامی در قبال کشورهای همسایه و منطقه است که اعتماد همگانی به آن را رقم زده است.
نورنیوز